کمال صالحی
فاطمه الحانی
خسرو صادق نیت
یوسف محمودی فر
نرگس روحی

زمینه و هدف: خواب و استراحت یکی از نیازهای اساسی و فیزیولوژیک انسان است. پرستاران چون در شیفت های کاری صبح، عصر، شب و به طور نامنظم فعالیت می کنند بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به اختلالات خواب قرار دارند لذا هدف این مطالعه بررسی کیفیت خواب پرستاران و شناخت عوامل موثر بر آن می باشد.   روش کار : این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل پرستاران بخش های ICU ، CCU ، دیالیز، اورژانس، زنان و زایمان و داخلی بیمارستان امام خمینی شهر تهران است. نمونه های مورد مطالعه ) ۱۲۰پرستار ( به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند ابزارهای جمع آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت خواب پیتسبرگ بود.   نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که کیفیت خواب ۵/۶۲ درصد پرستاران پایین، ۳/۳۳ درصد نسبتا پایین و فقط ۲/۴ درصد خوب بودند. آزمون آماری X ۲ بین کیفیت خواب با الگوی نوبت کاری ارتباط معنی داری را نشان داد (۰.۵ P< ). بدین صورت که پرستاران با الگوی نوبت کاری نامنظم، دارای کیفیت خواب پایین تری بودند.   بحث و نتیجه گیری : درصد بالایی از پرستاران از کیفیت خواب پایین رنج می برند و تغییر الگوی نوبت کاری و میزان ساعات نوبت کاری نقش عمده ای در کاهش کیفیت خواب آنان دارد.

پرستاران - کیفیت خواب - الگوی نوبت کاری