رقیه صمصمی
دریاندخت مسرور
فاطمه حسینی
مهر آسا تمدن فر

زمینه و هدف : ارتقاء بهداشت و تامین سلامت افراد جامعه از ارکان مهم پیشرفت جوامع می باشد.شواهد موجود نشان می دهد که بین سبک زندگی و سلامت عمومی همبستگی وجود دارد.بالغ بر ۵۳ درصد علل مرگ و میر افراد جامعه با سبک زندگی آنها ارتباط دارد. اهمیت موضوع سبک زندگی وعلل مرتبط با آن محققان را بر آن داشته که به بررسی سبک زندگی و سلامت بپردازند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط سبک زندگی با سلامت عمومی دانشجویان دانشکده های (پرستاری و مامایی، پیرا پزشکی، علوم پایه پزشکی،بهداشت، مدیریت و توانبخشی) بود.   روش بررسی : این مطالعه از نوع همبستگی بوده، کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل پذیرفته شده قبل از سال ۱۳۸۴ که در یکی از رشته های دانشگاه علوم پزشکی ایران در یکی از مقاطع تحصیلی (کاردانی،کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا) که قبل از پذیرش در دانشگاه فاقد اختلالات روانی، بیماری مزمن و معلولیت بودند جامعه پژوهش را تشکیل می داد .تعداد نمونه شامل۰۰ ۱۳دانشجوکه شامل ۸۶۴دختر و ۴۳۶پسر در محدوده سنی ۴۴-۱۸ سال بودند از این تعداد ۴۸۶ نفر ساکن خوابگاه و ۸۱۴نفر غیر خوابگاهی بودند . روش نمونه گیری بصورت طبقه ای بر اساس دانشکده محل تحصیل، جنس و وضعیت سکونت دانشجویان بود .ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مشتمل بر سه بخش دموگرافیک، سبک زندگی در ابعاد ( ورزش، تغذیه، سیگار کشیدن، رعایت اصول ایمنی و کنترل استرس ) و سلامت عمومی با ۲۸ سووال بود.   یافته ها: براساس نتایج آزمون کای دو، سلامت عمومی با ورزش (۰۰۰/۰ P= )، تغذیه (۰۰۰/۰ P= )، سیگارکشیدن (۰۲۷/۰ P= )، رعایت اصول ایمنی (۰۰۰/۰ P= )،کنترل استرس (۰۰۰/۰ P= ) و جنس دانشجویان ارتباط معنی دار و با سن، دانشکده محل تحصیل ووضعیت سکونت ارتباط نداشت. سلامت عمومی با ابعاد سبک زندگی ارتباط معکوس معنی دار داشت (۰۰۰/۰ P= ).   نتیجه گیری : یافته های پژوهش نشان داد که دانشجویان در زمینه ورزش وضعیت نامطلوبی داشتند. جهت ارتقاء فعالیت ورزش دانشجویان فراهم نمودن امکانات ورزشی مناسب در محیط دانشگاه همچنین تشویق دانشجویان به منظور استفاده از این امکانات ورزشی در جهت ارتقاء سبک زندگی و سلامت عمومی توصیه می شود.

General Health, Lifestyle, Students, سبک زندگی، دانشجویان، سلامت عمومی