شعله مسلم آبادی فراهانی
اقدس ملکزادگان
دکتر رخشنده محمدی
فاطمه حسینی

زایمان واقعه پراسترسی است که در مدت کوتاهی رخ می دهد، زن برای تطابق با آن نیازمند کمک و حمایت یک فرد ماهر است. ترس و اضطراب سبب عدم پیشرفت زایمان و در نتیجه انجام مداخلات جراحی می گردد. لذا جهت کنترل درد و سازگاری با استرس زایمان توصیه شده است هر زن توسط یک ماما اختصاصا و به طور مداوم مراقبت و حمایت گردد.   هدف این مطالعه تعیین تاثیر مراقبت اختصاصی مامایی در طول لیبر بر نوع زایمان برحسب مداخلات تحریکی و تعداد زایمان قبلی بود.   این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی با گروه کنترل بر روی ۲۹۰ زن باردار کم خطر که به شیوه مستمر نمونه گیری و به طور تصادفی در دو گروه مراقبت اختصاصی (۱۴۵) و مراقبت معمول (۱۴۵) مامایی تقسیم شدند، انجام گردید. در گروه مراقبت اختصاصی از شروع فاز فعال زایمان یک ماما ضمن حضور مداوم و مراقبت بالینی زن را جهت رویارویی با درد و استرس زایمان با استفاده از روش های غیردارویی کاهش درد (تکنیک های تنفسی، تن آرامی، ماساژ و ...) و حمایت عاطفی و فیزیکی یاری نمود. نمونه های گروه کنترل طبق روال معمول مراکز آموزشی - درمانی مراقبت شدند.   یافته ها نشان داد که در گروه مراقبت اختصاصی زایمان سزارین و زایمان با ابزار نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری (۰۰۰/۰ = P ) کاهش یافت. همچنین با انجام آزمون منتل هنزل جهت حذف اثر هر یک از متغیرهای مداخله گر (مخدوش کننده) تعداد زایمان قبلی و مداخلات تحریکی (نحوه پارگی کیسه آب و استفاده از اکسی توسین) نتایج نشان داد که اختلاف نوع زایمان بین دو گروه معنی دار بود.   یافته های این پژوهش موید آن است که ارائه مراقبت اختصاصی مامایی به مفهوم مراقبت و حمایت مداوم و رفع مناسب و به موقع نیاز های عاطفی و جسمی زن طی لیبر سبب کاهش مداخلات جراحی در زایمان و بالطبع عوارض و هزینه های مربوطه می شود. لذا استفاده از این شیوه نوین مراقبتی در مراکز زایمانی توصیه می گردد.

One to one midwifery care, Individual care, Modes of delivery, Non-pharmacologic pain relief, ،مراقبت اختصاصی مامایی،مراقبت فردی،نوع زایمان،روش های غیردارویی کاهش درد زایمان،مراقبت معمول مامایی