سیف الله کیقبادی
صدیقه سالمی - دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی ایران
مریم رصدی - دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی ایران
محمود محمودی - دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه : موضوع تنیدگی در جهان صنعتی امروزه توجه زیادی را به خود جلب نموده است . در این ارتباط تنیدگی های شغلی ، کنترل ، مهارت و مدیریت آن اهمیتی ویژه دارد. آموزش پرستاری نیز یکی از مشاغل تنیدگی آور است .هدف : تعیین درجه تنش زایی عوامل تنیدگی آور آموزش نظری پرستاری و روش های مقابله ای به کار گرفته شده در مربیان پرستاری .   نوع پژوهش : این پژوهش یک مطالعه توصیفی و یک گروهی است و روش گردآوری اطلاعات ، خود گزارش دهی با استفاده از پرسشنامه بوده است .   نمونه : تعداد ۹۶ نفر از مربیان پرستاری زن دانشکده های پرستاری و مامایی به روش طبقه ای ، انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند.   نتایج : در بین عوامل تنیدگی آور آموزش نظری «فقدان آمادگی تدریس و تجربه آموزشی »، «تعداد زیاد دانشجویان در کلاس درس »، «کار کردن با کسانی که از نظر عادات و ارزش های کاری متفاوت هستند» و «حفظ سطح دانش حرفه ای مطابق با علوم جدید و پیشرفت حرفه ای » به ترتیب بالاترین درجه تنش زایی را به خود اختصاص داده اند. کمترین درجه تنش زایی مربوط به «ایجاد ابتکارو نوآوری در ارائه مطالب درسی » و «مشاوره با دانشجویان در زمینه علمی / تحصیلی فردی » بوده است .   بحث و نتیجه گیری : عنایت به عوامل تنیدگی آور آموزش نظری پرستاری که بعضا" تحقق اهداف آموزشی را با مشکل روبرو می کند ضروری است .

Stress, Stressor, Stressor\'s of nursing theorical education, تنیدگی ، عامل تنیدگی آور، عامل تنیدگی آور آموزش نظری پرستاری.