گلرخ مریدی

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که به منظوربررسی تاثیراموزش بررفتارهای بهداشتی مادران کودکان۱۲-۶سال بستری در بیمارستان مادر وکودک سنندج در رابطه با پیشگیری از بیماری تیفو ئید انجام گرفته است. در این پژوهش ۶۰ مادر که یک کودک ۶ تا ۱۲سال  داشتند در دو گروه ۳۰ نفری مبتلا به بیماری تیفوئیدو گروه غیر مبتلا(مبتلا به هر بیماری غیر ازتیفوئید) انتخاب شدند. جهت گرداوری داده ها درمورد تاثیر امزش بر رفتارهای بهداشتی مادران درمورد پیشگیری از بیماری تیفوئید پرسشنامه ای مشتمل بردو بخش و براساس اهداف پژوهش تنظیم گردید که سوالات بخش اول درمورد خصوصیات فردی و اجتماعی واحدهای مورد پژوهش وبخش دوم ان مشتمل برسوالات مربوط به رفتارهای بهداشتی پیشگیری ازبیماری تیفوئید بوده است.نتایج حاصل ازمقایسه میزان اطلاعات قبل و بعد ازاموزش نشان داد که اموزش براین امربا بیش از ۹۵درصد اطمینان موثر بوده است.روشهای اماری مورد استفاده برای تعیین تاثیر اموزش بر رفتارهای بهداشتی مادران کودکان ۶تا ۱۲ سال درمورد تک تک سوالات تست اماری مک نمار بوده که برطبق ان موثر واقع شدن اموزش بررسی شد.جهت بررسی تاثیر اموزش و تعیین روابط انها با متغیرهای سن،وضعیت  تاهل،میزان تحصیلات،تعداد فرزندان و...از ازمون t زوج استفاده گردیدو جهت تعیین تفاوت تاثیر اموزش بررفتارهای بهداشتی مادران دردو گروه غیر مبتلا و مبتلا ازازمون t کلی استفاده شده است.

typhoid, education, health behaviors, prevention