منا صامتی - دانشگاه لرستان
حسن زمانیان - دانشگاه لرستان
هوشنگ اسدی هارونی - دانشگاه صنعتی اصفهان

کانسار مس– طلای کالچویه در بخش مرکزی کمان ماگمایی ارومیه-دختر قرار دارد. میزبان این کانه­زایی بیشتر سنگ­های دیوریتی، کوارتز دیوریتی و آندزیتی هستند. کانه­زایی در مرحله درونزادی با کالکوپیریت، پیریت، گالن و مگنتیت مشخص می­شود که در مرحله برونزاد با ایجاد کالکوسیت، کوولیت، مالاکیت، و گوئتیت ادامه می­یابد. بر اساس بررسی­های زمین شیمیایی، مقدار Lan/Ybn بین ۲/۲ تا ۳/۶ و Eu/Eu* از ۷/۰ تا ۱/۱ متغیر است. توده­های درونی میزبان کانه­زایی در منطقه کالچویه ویژگی ماگماهای پهنه­­های فرورانش، یعنی غنی­شدگی از عناصر سنگ دوست بزرگ یون (LILE) و تهی شدگی از عناصر با شدت میدان بالا (HFSE) با بی­هنجاری منفی در Ti را نشان می­دهند. داده­های میانبارهای سیال، دمای˚C ۳۱۰-۱۵۰، شوری ۴-۱/۰ (درصد وزنی نمک طعام) و ژرفای حدود ۴۰۰ متر را برای کانه­زایی در کانسار کالچویه نشان می­دهند. روند تکاملی سیال در کانسار کالچویه سردشدگی، رقیق­شدگی سطحی و جوشش را نشان می­دهد. شواهدی از جمله بافت­های نواری و شانه­ای در کوارتز، کلسیت تیغه­ای، برش گرمابی، دگرسانی پروپلیتی و شواهد میانبارهای سیال چون دما و شوری ماهیت فراگرمایی سولفیدشدگی پایین برای کانسار کالچویه را تایید می­کند.

fluid inclusion, low sulfidation, epithermal, Kalchuyeh, Urumieh – Dokhtar., میانبار سیال؛ سولفیدشدگی پایین؛ فراگرمایی؛ کالچویه؛ ارومیه – دختر.