ابوالفضل جمشیدی پور - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد خانه باد - دانشگاه فردوسی مشهد
سید رضا موسوی حرمی - دانشگاه فردوسی مشهد
اسداله محبوبی - دانشگاه فردوسی مشهد

سازند سیبزار به سن دونین میانی در برش خرو در ۳۰ کیلومتری شرق نیشابور از سنگ دولومیت با میان­لایه­های ماسه سنگی پایینی، سیل بازالتی میانی و سنگ دولومیت تا سنگ دولومیت­های آهکی بالایی با ضخامت ۳۳۴ متر تشکیل شده است. بر اساس اندازه بلور، در این سازند ۳ نوع دولومیت مختلف (D۱, D۲, Vd) شناسایی شد و بر اساس رده­بندی بافتی، دولومیت­های این سازند بیشتر از نوع غیر مسطح-a (موزاییک نامنظم)، (Nonplanar-a (Xenotopic mosaic)) تشکیل شده­اند که پس از آن نوع مسطح-S  (موزاییک نیمه­منظم)، (Planar-s (Hypidiotopic mosaic)) و نوع مسطح-e (موزاییک منظم)، (Planar-e (Idiotopic mosaic)) فراوان­ترین بافت­های بلوری دولومیت­ها هستند. دولومیت­های سازند سیبزار از نظر غلظت عناصر اصلی به طور میانگین دارای ۳۶/۲۱ درصد کلسیم و ۹/۱۰ درصد منیزیم هستند. غلظت بالای آهن (میانگین ppm ۴۳/۱۸۳۵۸) و منگنز (میانگین ppm ۶۲/۱۸۲۴) بیانگر شرایط احیایی طی تدفین عمیق بوده است. غلظت عنصر سدیم (میانگین ppm ۶۷/۱۱۰۸) بیانگر ورود جریانات شورابه فوق اشباع به محیط است. میانگین غلظت استرانسیوم ppm ۴۱/۴۵۵ است. خاستگاه یون منیزیم، آب­های دریایی غنی از منیزیم به همراه آب­های دریایی محبوس و مهاجرت سیال­های گرمابی است. بر اساس شواهد سنگ­نگاری و زمین شیمیایی، دولومیت­های نوع D۱ در یک محیط جزر و مدی، دولومیت­های نوع D۲ در اثر فعالیت نوریختی افزایشی دولومیت­های نوع  D۱و دولومیت­های نوع Vd طی فرایند میانزایی تشکیل شده­اند.

dolomite, Sibzar Formation, Neyshabur, element geochemistry., دولومیت؛ سازند سیبزار؛ شرق نیشابور؛ بررسی زمین شیمیایی عنصری.