سید محمد حسینی - دانشگاه شهرکرد
علیرضا داودیان دهکردی - دانشگاه شهرکرد
ناهید شبانیان بروجنی - دانشگاه شهرکرد
حسین عزیزی - دانشگاه کردستان

در شمال­شرق روستای یان­چشمه (جنوب­شرق دریاچه زاینده­رود) رخنمون­هایی از سنگ­های آمفیبولیتی با بافت میلونیتی دیده می­شوند. کانی­شناسی این سنگ­ها شامل آمفیبول، پلاژیوکلاز، کوارتز، کلینوزوئیزیت، روتیل، کلریت، تیتانیت، بیوتیت و کانی کدر است. آمفیبول­ها به صورت ماهی دیده می­شوند. این آمفیبولیت­ها دارای یک سنگ مادر آذرین بازالتی با ماهیت نیمه قلیایی هستند و براساس مقدار نیکل (۳۷۰- ۲۹۹ قسمت در میلیون) و کروم (۱۹۰۰ -۱۱۶۹ قسمت در میلیون) و سیلیس (۲۰/۴۹- ۹۱/۴۴ درصد وزنی) شباهت زیادی به ماگمای جدایش نیافته دارند. الگوی عناصر خاکی نادر بهنجار شده به کندریت، غنی­شدگی عناصر خاکی نادر سبک (LREE) نسبت به عناصر خکی نادر سنگین (HREE) بدون ناهنجاری مشخصی از Eu را نشان­می­د­هد. مقادیر پایین TiO۲، Zr، P۲O۵ و Nb/Y به همراه غنی­شدگی از LREE همراه با ناهنجاری منفی Nb از مشخصه­های بارز بازالت­های تولئیتی سیلابی قاره­ای و فعالیت ماگمایی درون صفحه­ای است. مقادیر پایین Rb وNb نشان­دهنده آلودگی کم پوسته­ای است. تمایلات تولئیتی، درصد عناصر قلیایی پایین به همراه بالا بودن مقدار MgO،FeO ، Cr و Ni بیانگر ذوب بخشی بالا در یک محیط کششی درون قاره­ای همراه با کاهش سریع فشار بوده که منجر به  بالا آمدگی سریع ماگما و عدم آلودگی پوسته­ای شده است که به عنوان عوامل موثر بر تشکیل سنگ مادر بازالتی این آمفیبولیت­ها­ معرفی شده­اند

Geochemistry, within-plate basalts, amphibolite, Yan Cheshmeh, زمین شیمی؛ بازالت درون صفحه ای؛ آمفیبولیت؛ یان چشمه.