مجتبی رستمی حصوری - Shahrood University of Technology
حبیب الله قاسمی - Shahrood University of Technology
پانگ کاوان نانگ - Academia Sinica
مهدی رضایی - Shahrood University of Technology
محسن مباشری - Shahrood University of Technology

در منطقه رضا ­آباد در شرق شاهرود، دسته دایک­های دیابازی (گابرو/ دیوریتی) با روند­های شمال غربی- جنوب خاور، مجموعه دگرگونی- آذرین پرکامبرین ایران مرکزی را قطع کرده­اند. این سنگ­ها دارای بافت­های میان دانه­ای، افیتی و نیمه­افیتی هستند. کانی­های اصلی تشکیل­دهنده این سنگ­ها شامل کلینوپیروکسن (اوژیت تا دیوپسید)، پلاژیوکلاز (الیگوکلاز- آندزین و لابرادوریت- بیتونیت) و آمفیبول (مگنزیوهورنبلند) است. آپاتیت، اسفن و منیتیت نیز کانی­های فرعی آن­ها را تشکیل می­دهند. براساس شیمی کلینوپیروکسن­ها، ماگمای اولیه سازنده این سنگ­ها دارای ماهیت قلیایی و بیانگر جایگاه درون ورقه­ای بوده است. برآوردهای دما- فشارسنجی روی کانی کلینوپیروکسن بیانگر گستره دمایی ۱۱۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی­گراد و فشار ۱ تا ۱۰ کیلوبار با تراکمی در گستره ۴ تا ۸ کیلوبار برای تبلور این سنگ­هاست. براین اساس می­توان شروع تبلور کلینوپیروکسن­ها را در آشیانه ماگمایی موجود در عمق ۲۵ کیلومتری معادل با پوسته­ی میانی در نظرگرفت.

Thermobarometry, diabase dike, Reza-Abad, Jurassic, Central Iran, شیمی کانی؛ دما- فشارسنجی؛ دایک دیابازی؛ جایگاه پشت کمان؛ رضاآباد, ژوراسیک؛ ایران مرکزی.