ساناز سادات طباطبایی - کارشناسی ارشد رشته ژنتیک، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

سرطان پستان یکی از متداول ترین بیماری های زنانه است. اخیرا به دلیل رشد تکنولوژی توالی گذاری نسل بعد، RNAهای غیر رمزی بزرگ توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. ژن های RNAهای غیررمزی بزرگ (lncRNA) جمعیت مهمی از RNA های غیررمزی با نقش های مهم و تعریف شده در رشد عادی و فرایند توموروژنسیس هستند. شواهد حاکی از آن است که آنها می توانند به صورت ژن های سرکوبگر تومور یا انکوژن ها مطابق با عملکرد و الگوی بیان شان در بافت های تومور تقسیم بندی شوند. آن ها پلاستیسیته ی سلول های بنیادین سرطان را تنظیم می کنند. آن ها می توانند به عنوان مارکر برای کشف و پیش بینی سرطان و به عنوان تارگت هایی برای درمان سرطان بکار روند. ما در این پژوهش، RNAهای غیر رمزی بزرگ با توجه بر نقش های مولکولی چندگانه از RNA های تنظیمی و بزرگ غیررمزی را مورد مطالعه قرار دادیم که تکثیر سلولی، تهاجم، متاستاز و آپوپتوسیس را تنظیم می کند. در این مطالعه پس از جداسازی میکرووزیکول هی خارج سلولی اگزوزومی و تعیین ماهیت آن ها به روش میکروسکوپ الکترونی نگاره، به بررسی الگوی بیانی میکرو RNA های miR-۲۱۱ و miR-۱۴۵ در میکرووزیکول های خارج سلولی اگزوزومی بیماران مبتلا به کارسینومای پستان در مقایسه با افراد سالم توسط روش Real-time PCR پرداخته شد. نتایج این مطالعه تنظیم کاهشی میکرو RNA های miR-۲۱۱ و miR-۱۴۵ را در نمونه های اگزوزومی توموری در مقایسه با نمونه های نرمال نشان داد (***P < ۰/۰۰۱). همچنین تنظیم افزایشی lncRNA MALAT۱ را در نمونه های توموری در مقایسه با نمونه های نرمال نشان داد که وجود یک ارتباط تنظیمی معکوس مابین lncRNA MALAT۱ با دو میکرو RNA ترشحی miR-۱۴۵ و miR-۲۱۱ را نشان می دهد. همچنین به بررسی سطوح بیان RNA طویل غیرکدکننده ی تنظیمی MALAT۱ و میکروRNAهای ترشحی miR-۱۴۵ و miR-۲۱۱ پرداختیم، دیده شد سطوح بیانی lncRNA MALAT۱ در بیماران Her-۲ مثبت در مقایسه با بیماران با عدم بیان Her-۲، بیان بالاتری را نشان داد و در مقابل دیده شد که سطوح بیانی miR-۲۱۱ در بیماران Her-۲ positive نسبت به بیماران Her-۲ negative کمتر است. تفاوت سطوح بیانی RNA های طویل غیرکدکننده ی تنظیمی MALAT۱ و میکروRNAهای ترشحی miR-۱۴۵ و miR-۲۱۱ در میکرووزیکول های اگزوزومی بیماران مبتلا به کارسینومای پستان در مقایسه با نمونه های سالم و ارتباط آن ها با برخی شاخصه های بالینی یا پاتولوژیکی بیماری می تواند بیان گر پتانسیل بیومارکر تشخیصی این non-coding RNA ها در کارسینومای پستان باشد.

کارسینومای پستان، میکروRNA، وزیکول های خارج سلولی، بیومارکر تشخیصی