مطهره خبری - ۱ کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشکده روان شناسی، دانشگاه امام جواد (ع) یزد
حسین مهدیان - دکتری مشاوره خانواده، مدرس دانشکده روان شناسی، دانشگاه امام جواد(ع) یزد
محسن مهدیان - کاندیدای دکتری روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز

این پژوهش با هدف پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس سبک های دلبستگی با توجه به نقش واسطه ای طرح واره های ناسازگار اولیه(حوزه ی خودگردانی و عملکرد مختل) در بین زوجین شهرستان یزد اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه زوجین ساکن شهریزد در سال ۱۴۰۰ بودند که از میان آ نها ۳۴۰ زن و مرد (۱۷۰ زوج) بر مبنای جدول نمونه گیری مورگان و کرجسی (۱۹۷۱) به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن(۱۹۹۸)، دلبستگی بزرگسال کولینز و رید(۱۹۹۰) و بیست سئوال مربوط به حوزه طرحواره های حوزه خودگردانی و عملکرد مختل پرسشنامه یانگ(۱۹۹۸) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS۲۳ و ا روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و از روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار AMOS۲۲ جهت بررسی فرضیه های پژوهش استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه واسطه ارتباط بین سبک های دلبستگی ( ایمن، ناایمن-اجتنابی و ناایمن-دوسوگرا) با طلاق عاطفی در زوجین بود (۰۵/۰p). هم چنین بین طرحواره های ناسازگار اولیه(حوزه ی خودگردانی و عملکرد مختل) و طلاق عاطفی رابطه معنی دار بود و علاوه بر این بین طرحواره های ناسازگار اولیه (حوزه ی خودگردانی و عملکرد مختل) و سبک های دلبستگی ( ایمن، ناایمن-اجتنابی و ناایمن-دوسوگرا) نیز رابطه معنی داری به دست آمد (۰۱/۰>p). به طور کلی، پژوهش حاضر نقش سبک های دلبستگی را در بروز طلاق عاطفی و نقش واسطه ای طرح واره های ناسازگار اولیه(حوزه ی خودگردانی و عملکرد مختل) را در ارتباط میان متغیرهای فوق مورد تائید قرار داد.

واژه های کلیدی: طلاق عاطفی، سبک های دلبستگی، طرح واره های ناسازگار اولیه، حوزه بریدگی و طرد، متاهلین