محراب خان بابایی نوا - کارشناس ارشد فیریولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
زهرا صبری - کارشناس ارشد فیریولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد یادگار امام خمینی(ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرری ایران
نرگس خداداد کلاته ملامحمدقلی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه بجنورد، مشهد، ایران
زلیخا تویلی پور - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز ایران

هورمون های گلوکاگون و انسولین مسئولیت اصلی تنطیم گلوکز خون را بر عهده دارند. تغییرات فرایند هورمونه ایآنابولیکی مانند انسولین و گلوکاگون در افزایش توان و حتی توده عضلانی نقش مهمی ایفا می کند در این راستا تاثیرتمرینات مقاومتی و تناوبی اثرات متفاوتی بر سطح این هورمون ها دارد. نتایج مطالعات در این زمینه تا حدودی متفاوت ومتناقض است. برخی محققین معتقدند در صورتی که بار تمرین زیاد نباشد احتمالا تغییری در غلظت هورمون هایآنابولیکی و کاتابولیکی ایجاد نمی شود، پژوهشگران افزایش فعالیت سمپاتوآدرنال و محور هیپوتالاموسی- هیپوفیزی متعاقبفعالیتهای مقاومتی را ساز و کار اصلی تحریک تغییرات هورمونی و پاسخ های متابولیکی می دانند. هدف از مطالعه حاضرمروری بر مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر تمرینات مقاومتی و تناوبی شدید بر سطوح هورمون های انسولین و گلوکاگونمی باشد.

تمرینات مقاومتی، تمرینات تناوبی، گلوکز، انسولین، گلوکاگون