علی عبدالملکی - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
امجد ملکی - دانشیار، گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

زمین لرزه ها به عنوان یکی از مخاطرات طبیعی مخرب و درعین حال ناگهانی ترین نیروی طبیعی به شمار می رود که درنتیجه شکست و تغییر مکان سنگ های زیر سطح زمین ایجاد می گردد. به دنبال وقوع زمین لرزه ها بسیاری از مخاطرات ژئومورفولوژیکی و پیامدهای محیطی به وقوع می پیوندد که موجب ایجاد خسارت زیادی به نواحی مستعد می گردد. منطقه مورد تحقیق باالقوه بسیار مستعد وقوع انواع حرکات و ناپایداری های ژئومورفولوژیکی است. در اثر زمین لرزه ازگله و سرپل ذهاب ناپایداری های ژئومورفولوژیکی فراوانی در مناطق تحت پوشش ایجاد شده است. وقوع زمین لرزه ها و تکان های ناشی از آن، وجود ساختمان زمین شناسی شکننده با لایه بندی سخت و سست، شیب زیاد و سابقه وقوع ناپایداری درگذشته از عوامل تشدیدکننده ایجادوفعال شدن فرآیندهای ژئومورفولوژیک در منطقه شده است. قرار گرفتن لایه های سخت آهک آسماری بر روی لایه های سست مارن و شیل پابده با خاصیت خمیری شدن متاثراز لرزش های ناشی از زمین لرزه از عوامل ذاتی واصلی وقوع زمین لغزش های بزرگ همچون زمین لغزش قورچی باشی- مله کبود و پهنه های لغزشی بزرگ در شمال فلات دالاهو است. وقوع جریان واریزه ای، نشست زمین و گسترش جانبی، بهمن های سنگی و سایر ناپایداری های دامنه ای در منطقه موردمطالعه از دیگر فرآیندهای ژئومورفولوژیک ناشی از زمین لرزه ۲۱ آبان ۱۳۹۶ است که درنتیجه نزدیکی به کانون سطحی زمین لرزه،رخدادهای لغزش های قدیمی، توپوگرافی منطقه و شرایط سخت کوهستانی شرایط مساعدی را برای تشدید لغزش و سایر فرایندها و پیامدهای ژئومورفولوژیکی ایجاد کرده است.

زلزله سرپل ذهاب-ازگله, ناپایداری های ژئومورفولوژیکی, چین خوردگی جوان زاگرس, فرایندهای دامنه ای, پیامدهای محیطی