ایوب آچاک - دانشجو معلم کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان سیستان و بلوچستان

نوستالژی متشکل از دو واژه (nostas) به معنی بازگشت به خانه و (alagia) به معنی درد می باشد و درمجموع، به معنی درد و حسرت و رنج، نسبت به آن چیزی که گذشته و از دست رفته است. همچنین درزبان فارسی، به معنی غم غربت و حسرت بر گذشته تعبیر شده است. این اصطلاح از علم روانشناسی واردادبیات شده است و عبارت است از اشتیاق فراوان شاعر و نویسنده برای بازگشت به گذشته، دلتنگی وطن،دوران کودکی و جوانی و به طور کلی، داشتن یک احساس درونی تلخ و شیرین به موقعیت های از دسترفته گذشته. در این جستار برآنیم که با آوردن اشعاری به عنوان شواهد مثالی، به تبیین نقد و بررسی یکیاز رفتارهای ناخودآگاه شاعران با عنوان «وستالژی»، با محوریت آثار نادر نادرپور، به ویژه در نوستالژی فردی و اجتماعی و عواملی که باعث ایجاد این حالات و تجلی آن در آثار شاعران می شود، به بحث و بررسی بپردازیم.

غم غربت، نوستالژی، نادر نادرپور، نقد و بررسی