رقیه مختاری خاتون آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی، موسسه آموزش عالی چرخ نیلوفری آذربایجان
کامران پاشائی فخری - عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحدتبریز، ایران، تبریز

ادبیات همواره ظرفیت های داستانی ارزشمندی برای تبدیل شدن به نمایشنامه دارد که می تواند فرهنگ، هنر واندیشه نویسندگان را به مخاطب القا کند. ساختار نمایشی در یک اثر دراماتیک با شکل دادن به رویدادهایمتن نمایشی و به حرکت در آوردن این رویدادها در ذهن تماشاگر، ضمن اینکه مفاهیم هنرمند را به مخاطبانتقال می دهد، سبب تاثیر عاطفی شدید در او می شود. هر متن نمایشی از چند جنبه ی تصویر، تدوین،جلوه های صوتی، حرکت، رنگ، شخصیت پردازی،صحنه پردازی، صدا، گفتار، موسیقی و نور بررسی می گردد.مصطفی مستور از داستان نویسان پرمخاطب و معروفی است که آثارش مورد استقبال خوانندگان زیادی واقعشده و جوایز ادبی متعددی برای او به ارمغان آورده است. شناخت و تحلیل آثار داستانی این نویسنده سببراه گشایی به نمایش در تئاتر و سینما می گردد. هدف پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به، بررسی مولفه های نمایشی در رمان «روی ماه خداوند را ببوس» و ویژگی های آن می پردازد. در این اثر داستانی مولفه های نمایشی از جمله تصویر، تدوین، حرکت، رنگ، شخصیت پردازی، صحنه پردازی (میزانسن)، کشمکش،گفتگو، موسیقی و نور مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد با توجه به نزدیکی رمان«روی ماه خداوند را ببوس» به فیلمنامه و نمایشنامه این اثر داستانی، قابلیت تبدیل به اثر نمایشی را دارد.

جنبه های نمایشی، مصطفی مستور، روی ماه خداوند را ببوس