حمیدرضا غفورپورفتیده - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه شهید بهشتی

طراحی احیایی یک رویکرد نوآورانه است که در حل چالش های پایداری و شکل دهی به یک آینده پایه دار می تواند بسیار موثر باشد. این مقاله به بررسی مفهوم طراحی احیایی و قدرت آن در ایجاد آینده های پایدار از طریقیکپارچه سازی راهکارهای خلاقانه می پردازد. با عبور از رویکردهای سنتی طراحی پایدار، طراحی احیایی به هدف بازیابی، تجدید و بهبود سیستم های اکولوژیکی و همچنین ارتقای رفاه اجتماعی و اقتصادی می پردازد . این مقاله با ارائه درک کاملی از طراحی احیایی، اصول اصلی آن و عناصر کلیدی آن آغاز می شود. در ادامه به تاکید بر نقش تحول آفرین طراحی احیایی در دستیابی به اهداف پایداری می پردازد و بر نیاز به راهکارهای خلاقانه برای مقابله با مسائل پیچیده محیطی و اجتماعی تاکید می کند . در حوزه طراحی احیایی، راهکارهای خلاقانه نقش مهمی در تحقق نوآوری و تسهیل نتایج پایدار دارند. این مقاله به بررسی رویکردهای خلاقانه مختلف، از جمله طراحی الهام گرفته از طبیعت، تقلید از طبیعت و اصول اقتصاد مدار، با تاکید بر یکپارچه سازی آن ها در چارچوب های طراحی احیایی می پردازد. اگرچه طراحی احیایی پتانسیل بزرگی دارد، اما با چالش ها و موانعی در برابر پذیرش گسترده مواجه است. این مقاله به بررسی این چالش ها پرداخته و استراتژی هایی برای غلبه بر آن ها ارائه می دهد و بر نیاز به همکاری، جذب نگرش سازمانی و حمایهت سیاسی برای پیشرفت در طراحی احیایی تاکید می کند . این مقاله با یکپارچگی اصول طراحی احیایی و راهکارهای خلاقانه، در نظر دارد طراحی، سیاست گذاران و دلواپسان را برای مشارکت فعال در سفر تحولی به سوی یک آینده پایه دار و تجدیدپذیر الهام بخشد و قدرت عملیاتی را برای اعمال آن در سطح جهانی تقویت نماید.

طراحی احیایی، پایداری، راهکارهای خلاقانه