هومن خادم - کارشناسی مهندسی نفت گرایش اکتشاف مخازن هیدروکربوری، دانشگاه صنعت نفت
شروین فرشیدفر - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی ، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)

جذب و استفاده از کربن(CCU) ۱ یک استراتژی مهم کاهش CO۲ برای حمایت و تمجید از اهداف جذب و ذخیره کربن۲ (CCS) برای کاهش و جداسازی CO۲ در نظر گرفته میشود. این نشان دهنده مسیرهای مختلفی است که از CO۲ به عنوان ماده اولیه در سیستم های فرآیندی یا در غیر این صورت برای تولید کالاهای با ارزش افزوده استفاده می کند. CO۲ مورد استفاده را می توان از منابع مختلف از جمله نیروگاه ها و فعالیت های صنعتی از طریق چندین فن آوری جذب و جداسازی کربن موجود که تامین خالص و ایمن CO۲ را تضمین می کند، جذب کرد. مسیرهای CCUعمدتا۰ به پنج دسته گسترده تقسیم می شوند: تبدیل CO۲ به مواد شیمیایی و سوخت، کربناتاسیون معدنی، افزایش بازیافت نفت، تبدیل بیولوژیکی، و استفاده مستقیم .CO۲ این مطالعه مسیرهای اصلی CCU را بررسی میکند و فرصتهای درون بخشی و بین بخشی آنها را در سیستمهای انرژی آب و غذا(EWF) ۳، که یک مفهوم مدیریت منابع مهم است، برجسته میکند. همچنین وضعیت جهانی پروژه های عملیاتی CCU، تلاشهای تحقیق و توسعه در جهت استقرار CCU، و جهتگیریهای مهم تصمیم گیری هنگام ادغام CCU با پیوند EWF را مورد بحث قرار میدهد. این بررسی نشان میدهد که مسیرهای CCU چندین فرصت بینبخشی را در بخشهای EWF، با کاهش رقابت منابع بین بخشها و پیشنهاد راه حلهای یکپارچه مشترک/سه گانه برای تامین امنیت منابع EWF، فراهم می کنند. تلاش های آتی در این زمینه باید به سمت مطالعه پیوند EWF در مسیرهای CCU در یک رویکرد جامع، کمی و کلنگر برای شناسایی و اندازه گیری همه مبادلات و هم افزایی در بخشهای EWF و بهینه سازی زنجیره های تامین CCU هدایت شود.

جداسازی CO۲، مدیریت منابع، انرژی، پیوند