عباس آسیابانها - دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
علی کنعانیان - دانشگاه تهران

سنگهای تراکی آندزیتی منطقه آبترش در غرب قزوین با حجم و ضخامت زیاد، در گستره وسیعی (بیش از ۲۰۰ کیلومتر مربع) در غرب زون آتشفشانی البرز رخنمون دارند. این سنگها که به صورت روانه گدازه و ندرتا دم گدازه در محیط هوایی خارج شده اند، آخرین واحد از سنگهای معادل سازند کرج به سن پالئوژن را شامل می شوند و از نظر ژئوشیمیایی جزء سری شوشونیتی رده بندی می شوند. مشاهده برخی روابط بافتی نظیر حاشیه های واکنشی، بافت غربالی و منطقه بندی نوسانی در فنوکریستهای فلدسپات و اوژیت و وجود پلاژیوکلازهایی با ترکیب نامتعادل با هم (An۵-۲۰, An۳۶-۶۱, An۷۷-۹۳) و نیز تفاوتهای ترکیبی فاحش بین ترکیب فنوکریستها و مزوستاز دربرگیرنده آنها، حکایت از وقوع فرایندهای تحول ماگمایی در یک سیستم ترمودینامیکی باز می کند. همچنین شواهدی چون اپاسیتی شدن بیوتیتهای فلوگوپیتی و هورنبلندهای پاراگازیتی نشان از بالا بودن fO۲  و PH۲O  طی آخرین مرحله تشکیل سنگهای مذکور دارد. با توجه به مجموع مشاهدات بافتی و کانی شناسی فوق و نیز پراکندگی داده های شیمی سنگهای مذکور در نمودارهای ژئوشیمیایی می توان نتیجه گرفت که  فرایندهای ماگمایی گدازه تراکی آندزیتی از طریق ورود ضربانهایی از ماگماهای اسیدی تر به داخل مخزن ماگمایی بازیک و آلکالن قابل توضیح است.

Trachyandesite, Alborz Zone, Paleogene belt, Sieve texture, Oscillatory zoning, Magma mixing., تراکی آندزیت, زون البرز, نوار پالئوژن, بافت غربالی, منطقه بندی نوسانی, اختلاط ماگمایی