کانی سازی و تفسیر داده های ژئوفیزیک به روش IP/RS در منطقه ی طلا-آنتیموان حسن آباد، شمال شرق ایران
عنوان مقاله: کانی سازی و تفسیر داده های ژئوفیزیک به روش IP/RS در منطقه ی طلا-آنتیموان حسن آباد، شمال شرق ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJCM-18-4_016
منتشر شده در در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_IJCM-18-4_016
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا اعلمی نیا - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
محمدحسن کریم پور - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
محمدرضا حیدریان شهری - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
سید مسعود همام - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
خلاصه مقاله:
زهرا اعلمی نیا - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
محمدحسن کریم پور - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
محمدرضا حیدریان شهری - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
سید مسعود همام - گروه پژوهشی اکتشاف ذخایر معدنی شرق ایران
منطقهی پی جویی طلا- آنتیموان حسنآباد در شمال استان خراسان رضوی و ۴۵ کیلومتری جنوب نیشابور واقع شده است. سنگهای آتشفشانی (ریولیت، ریوداسیت، تراکیآندزیت و آندزیت بازالت) و تودههای نفوذی نیمه عمیق (ائوسن- الیگوسن) شامل بیوتیت دیوریت پورفیری، بیوتیت هورنبلند دیوریت پورفیری، هورنبلند مونزونیت پورفیری، بیوتیت میکروگرانیت، گرانیت، میکروگرانودیوریت و گرانودیوریت در منطقه شناسایی شدند. زونهای دگرسانی که در سطح و در گمانهها شناسایی شدند عبارتند از: ۱) زون آرژیلیک، ۲) زون سرسیت- کوارتز و پیریت، ۳) زون کربنات، ۴) زون پروپیلیتیک و ۵) زون سیلیسی. کانیزایی در سطح بیشتر به صورت رگهای و گاهی رگچهای، افشان و برشی دیده میشوند. هشت گمانهی پیجویی در این گستره حفاری شدند. شبه مقاطع IP/RS، در سه نیمرخ صفر، W۱۵۰ ، W۳۰۰ با استفاده از بررسیهای مغزههای حفاری تفسیر شدهاند. نیمرخ صفر در بخش جنوب شرقی رگهی طلا- آنتیموان بی هنجاری بارپذیری با مقدار بیش از ۲۵ میلیثانیه دارد که کوچکتر از نیمرخ W۱۵۰ بوده و در عمق بیشتری قرار دارد. در نیمرخ W۱۵۰ زون بیهنجاری با گسترش شمال شرقی جنوب غربی به بیش از ۵۰ میلیثانیه رسیده و بیشترین مقدار را در مرکز رگهی اصلی داشته و با گسل قطع شده است. بی هنجاری بارپذیری به سمت شمال غربی رگهی اصلی طلا- آنتیموان ادامه دارد و در نیمرخ W۳۰۰ بصورت سه بی هنجاری ناپیوسته و کوچک دیده میشوند. بارپذیری بالا در هر سه شبه مقطع و گسترش زون بی هنجاری در آنها، موید حضور مواد رسانای سولفیدی بوده و با نتایج کانیسازیهای مشاهده شده در گمانهها همخوانی دارند. افزایش مقاومت ویژهی الکتریکی در نیمرخ W۱۵۰ با تودهی شبه آتشفشانی کوارتز مونزودیوریت پورفیری وابسته است که در گمانهها مشاهده شده و به نظر میرسد سن آن جوانتر از گرانیتهاست. مشاهدهی میلونیت در گمانهها و گسستگی بیهنجاری موید گسلی است که پیش از ایجاد کانیسازی توانسته تودهی شبه آتشفشانی کوارتز مونزودیوریت پورفیری را میلونیتی کند. بررسیهای تفضیلی زمینشناسی، دگرسانی و کانیسازی سطحی و زیر سطحی گمانهها برازش خوبی با بیهنجاریهای IP/RS دارد و آن را تایید میکند. لذا میتوان پیشبینی کرد که در بخش شمال شرقی نیمرخ W۱۵۰، جائیکه کانیسازی در سطح دیده نمیشود ولی در عمق گسترش خوبی دارد، و بهتر است در حد فاصل ایستگاه ۲۰۰ و ۴۴۰ شمالی دو گمانه حفاری شود.
کلمات کلیدی: Antimony, induced polarization, electrical resistivity, sulfide mineralization, alteration., آنتیموان, قطبش القائی, مقاومت ویژه ی الکتریکی, کانی سازی سولفیدی, دگرسانی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1717714/