زهرا طهماسبی - دانشگاه لرستان

گارنت­های گروه پیرالسپیت (به ویژه انواع غنی از آلماندین) در سنگ­های متنوعی از مجموعه­ی دگرگونی بروجرد و نیز برخی از سنگ­های آذرین مجاور آن­ها یافت می­شوند. هر چند که ترکیب این کانی­ها در قلمرو ترکیب شیمیایی کانی آلماندین (گارنت غنی از آهن) قرار می­گیرد اما مقدار اسپسارتین (منگنز) آن­ها نیز قابل توجه است. تغییرات ترکیب کانی­ها هم در دانه­های مختلف و هم در درون دانه­ها بررسی شده­اند. بسیاری از دانه­ها دارای تغییر ترکیب در درون خود (زونینگ شیمیایی) بوده و ترکیب مرکز و حاشیه آن­ها متفاوت است به­طوری که ترکیب گارنت به ترتیب از مرکز به حاشیه در گرانودیوریت از  Alm۰.۶۵, Prp۰.۰۵, Sps۰.۲۶۴, Grs۰.۱۹۳تا Alm۰.۷۶, Prp۰.۰۵, Sps۰.۱۴, Grs۰.۰۴، در پگماتیت­ها از Alm۰.۷۱, Prp۰.۰۲, Sps۰.۲۶, Grs۰ تاAlm۰.۷۶, Prp۰.۰۳, Sps۰.۲, Grs۰.۰۰۷  و در هورنفلس­ها از Alm ۰.۸۱, Prp۰.۰۷, Sps ۰.۰۹, Grs۰.۰۳  تاAlm ۰.۶۳, Prp۰.۰۶, Sps ۰.۳, Grs۰.۰۰۲  تغییر می­کند. شواهد سنگ نگاری نظیر همراهی تورمالین با گارنت پگماتیت­ها و آندالوزیت با گارنت گرانودیوریت­های حاشیه و شیمی کانی گارنت (تغییرات نوسانی Al در گارنت پگماتیت­ها، کاهش عنصر Mg و افزایش Mn در هسته گارنت گرانودیوریت­ها و خطی بودن Al از حاشیه به مرکز) حاکی از خاستگاه دگرگونی گارنت در گرانودیوریت و هورنفلس و ماگمایی بودن آن در پگماتیت­هاست.

Boroujerd, metamorphic, garnet, zoning., بروجرد؛ دگرگونی؛ گارنت؛ زونینگ.