اثر سخت شدن زنجیره های پلیمری در مدل پال برای پیش بینی تراوایی غشا ماتریس آمیخته حاوی نانوذرات تراوا

یکی از روش های جداسازی استفاده از غشا می باشد، از قبیل غشا پلیمری، سرامیکی، مرایو و ... که هرکدام دارای معایب و مزایایی می باشند. غشا ماتریس آمیختر نسل جدیدی از غشاها مری باشد که از ترکیب غشاپلیمری و سرامیکی ساختر می شوند. این غشاها از مزایای هر دو غشرا پلیمری و سرامیکی برخوردار هستند. تراوایی این غشا بر پارامترهایی همچون تراوایی پلیمر، تراوایی ذرات سرامیکی و درصد حجمی ذرات سرامیکیوابستر می باشد. در دست داشتن ابزار کارآمدی برای پیش بینی کرارکرد غشراهای ماتریس آمیخترر افزون بر امکان پیش بینی کارکرد آن ها و صرفر جویی در زمان و هزینر انجا آزمایش ها، می تواند در طراحی فرآیندمناسب ساخت غشاها و پرهیز از پدید آمدن حالت های ناآرمانی، نیز سودمند باشد. پدیده ای مانند سخت شدن زنجیره ها ارراف ذرات سرامیکی، می تواند خطای پیش بینی کارکرد غشاهای ماتریس آمیخته را با مدلهای ایده آل موجود مانند مدل پا ل افزایش دهد

Keywords:

غشا ماتریس آمیختر , تراوایی , مد پا , سخت شدن زنجیره های پلیمری