افسانه بهروزپور - MSc. Student, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Yasuj University of Medical Sciences, Student Research Committee, Yasuj, Iran
محسن شمس - Ph.D. Associate Professor, Determinants of Health Research Center, Yasuj University of Medical Sciences, Yasuj, Iran
معصومه موسوی - Ph.D. Student, Department of Epidemiology, Student Research Committee, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
رحیم استوار - Ph.D. Associate Professor, Determinants of Health Research Center, Yasuj University of Medical Sciences, Yasuj, Iran
مصطفی ملکی - MSc. Student, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Student research Committee, Yasuj University of Medical Sciences, Yasuj, Iran

زمینه و هدف: خوددرمانی، به عنوان یک رفتار مخاطره آمیز سلامت شایع در ایران، باعث هزینه­های مادی و غیرمادی زیادی برای ایرانیان می­شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت خود درمانی در زنان ساکن شهر یاسوج و عوامل موثر بر آن انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی ۱۹۲ نفر از زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهری شهر یاسوج انجام شد و شرکت کنندگان با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین پرونده­های تحت پوشش هر مرکز انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد سازه های الگوی باورسلامت استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS ۱۶ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: شایع ترین بیماری برای خود درمانی سرماخوردگی گزارش شد. داروهای سرماخوردگی از گروه داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک و داروهای آنتی بیوتیک از گروه داروهای نیازمند نسخه پزشک، بیشترین مصرف جهت خود درمانی را داشتند. نتایج بررسی سازه­های الگوی باور سلامت نشان داد که سازه حساسیت درک شده با میانگین امتیاز ۴۶/۳ ± ۶۳/۱۷ اصلی ترین سازه مرتبط با خود درمانی در زنان بود. نتیجه گیری: بعد از مشخص شدن علل خود درمانی و ارتباط آن با سازه­های الگوی باور سلامت، طراحی و اجرای برنامه­های آموزشی به منظور افزایش درک خطر مصرف خودسرانه دارو در بین اقشار مختلف جامعه به خصوص زنان ضروری به نظرمی­رسد.

Self-Medication, Women, Health Belief Model, خود درمانی, زنان, الگوی باور سلامت