ترانه رضویون
جعفر مسعود

هدف از این تحقیق بررسی وضعیت آلودگی انگلی در منطقه شهری و روستایی فریدون کنار (استان مازندران) بوده است. برای این منظور آزمایش مدفوع ۲۵۶۸ نفر در سال ۱۳۷۸ به روش مستقیم (چسب اسکاچ) و فرمالین اتر و فلوتاسیون آب نمک در موارد مشکوک انجام شد و نتایج آزمایش ها بدین صورت بوده است: تک یاخته بیماریزا (ژیاردیا و آمیب هیستولیتکا) ۲۱% کرم های روده ای ۶.۳% شیوع داشتند. شیوع بترتیب کاهش: ژیاردیا ۱۶.۹۳%، اکسیور ۴.۷۱%، آمیب هیستولیتکا ۴.۲۸%، استرنژیلوئیدس ۰.۷۴% و Hnana با ۰.۴۲%، کرم های قلابدار ۰.۱۹%، و تنیا ۰.۱۹% بود. شیوع تک یاخته غیر بیماریزا: E.Coli با ۳.۵%، بلاستوسیس تیس هومینیس ۳.۱۵%، یدوموبابوچلی ۰.۶۶%، اندولیماکس نانا ۰.۱۵% و دیانتاموبافراژیلیس ۰.۱۱% بود. بالاترین شیوع آلودگی به تک یاخته انگلی و کرم روده ای در گروه سنی ۵ تا ۹ سال با ۴۱.۲% که ۴.۱% آنان ژیاردیا و اکسیور را همزمان داشتند. زیر ۱۰ ساله ها ۲۰.۱۳% ژیاردیا و ۹.۱۸% اکسیور داشتند. شیوع ژیاردیا در بهار و تابستان ۱۸.۹% و پاییز و زمستان ۱۴.۸۱% بود که اختلافشان معنی دار بود (P<۰.۰۰۵۱). در یک جمعیت ۳۲۱ نفره از مراجعان محل زندگی شهر و روستا نتایج زیر بدست آمد: ابتلا به تک یاخته انگلی و کرم، در روستا ۲۸.۳۹% و در شهر ۲۳.۸% بود و اختلاف معنی دار بود (P<۰.۰۰۵). در روستا شیوع آمیب هیستولیتکا ۴.۳۲%، استرنژیلوئیدس ۱.۸۵% و کرم های قلابدار ۰.۶۲% و در شهر ۰%، ۰% و ۲.۵۱% بود و اختلاف معنی دار بود. در شهر ژیاردیا ۱۱.۹% و Hnana با ۱.۲۶% و اکسیور ۸.۱۷% و روستا بترتیب ۱۵.۳%، ۰% و ۶.۱۷% بود و هرسه اختلاف معنی دار بود. در بررسی ۳۸۶ چسب اسکاچ به تفکیک جنس، سن و انگل نتایج زیر بدست آمد: تخم اکسیور در ۴-۰ سال ۱۹.۸%، ۹-۵ سال ۲۸.۴۶% و ۱۴-۱۰ سال ۴۸.۸۳% دیده شد. کرم اکسیور ۰.۵۲%، سارکوپت اسکابی و مایت ۱.۸۱% و تخم تنیا ۰.۵۲% موارد دیده شد. ۳۲.۶۳% دخترها و ۲۳.۴۶% پسرها اکسیور داشتند و اختلافشان معنی دار بود.

Feraydoon kenar, مازندران،فریدون کنار،تک یاخته ها،کرم ها