پریسا مشک سار - استادیار گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز
امیر حیاتی - کارشناسی ارشد، رشته معماری، دانشگاه شیراز

دسترسی مشخصه ای مهم در فضاهای شهری بوده و رابطی حیاتی میان حمل و نقل و کاربری زمین است که در رشتههای مختلف به خصوص برنامه ریزی حمل و نقل و برنامه ریزی شهری نقش مهمی را در سیاست های اتخاذ شدهتوسط تصمیم گیران ایفا می کند. توجه به برنامه ریزی بر پایه دسترسی، به واسطه توجه به کاهش فاصله و سهولتدستیابی به خدمات بر افزایش ایمنی، کاهش آلودگی هوا و صرفه جویی در انرژی تاثیرگذار است. از طرفی بررسی اینپارامتر میتواند در مطالعات نابرابری فضایی و اقتصادی-اجتماعی یاریرسان باشد؛ زیرا نابرابری دستیابی افراد بامشخصات متفاوت از حیث سن، جنس و... میتواند بر سطح رفاه اجتماعی آنان تاثیرگذار باشد. در نتیجه، چگونگیتوزیع خدمات در فضای شهری به طوری که برای عموم افراد به طور مناسبی قابل دسترسی باشد بسیار مهم است.دسترسی برحسب زمان، روز و فصل متغیر است و عوامل زیادی بر میزان دسترسی افراد به مقاصد و خدمات تاثیرمی گذارد، یکی از امتیازهای شهر، دسترسی ۲۴ ساعته به خدمات است. یکی از مهمترین موضوعات در مطالعات شهری،دسترسی عادلانه به تسهیلات و امکانات است که خود تحت تاثیر توزیع و پراکنش مراکز خدمات و انواع تسهیلاتشهری بر اساس طرح های کاربری اراضی است.

کاربری، زمین، دسترسی، سیستماتیک