تابان لهونی - کارشناسی ارشد معماری، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
ثریا رمضانی علی اکبری - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
سهیلا ابراهیمی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
شیما گنجی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

امروزه استفاده از سیستم دیاگرید به جهت ظاهر خاص و متمایز خود نسبت به دیگر ساختمان های بلند مرتبهمحبوبیت خاصی پیدا کرده است . بر خلاف سیستم های سنتی ساختمان های بلند مرتبه که غالبا عناصر زیباییشناختی سازه را نادیده میگرفتند، سیستم دیاگرید امروزی به منحصر به فرد بودن ساختمان تاکید دارد . به بیاندیگر، در معماری معاصر شاهد ظهور ساختمانهایی با هندسه آزاد و فرم های مختلف هستیم که ساخت این فرم هادر گذشته نه چندان دور تصور نمی شد . از اصلی ترین عللی که امکان ساخت چنین فرم هایی را میسر می سازدمی توان به پدیدار شدن فناوری های نوین سازه ای و نیز روشها و ابزارهای جدید ساخت و ساز اشاره کرد. در اینمطالعه ویژگی های سازهای و معماری سیستم دیاگرید مورد بحث قرار گرفته است . همچنین با شرح مطالعاتانجام شده در زمینه سیستم دیاگرید، چالش های ساخت و طراحی بهینه پیکر بندی هندسی این سیستم سازهای بهطور کامل بررسی شده است. این سیستم دارای سختی و مقاومت بیشتر و تغییر مکان جانبی کمتری در مقایسه باسایر سیستم های سازهای متداول می باشد. اهمیت این نوع سیستم و شیوع کاربرد سیستم دیاگرید در سال هایاخیر دلیلی بر آن شد تا تحقیق پیش رو با مطالعه کتابخانه ای طراحی سازه های دیاگرید و گریزی بر مقالاتچاپ شده در این عرصه صورت پذیرد . هدف انجام پژوهش آگاهی بخشی و ایجاد شناخت از کاربرد اینسیستم و برخی جزئیات آن میباشد و سعی در تحلیل و بررسی این نوع سازه، مزایا و معایب آن شده است . درانتها این سیستم به عنوان سیستمی که امکان ایجاد فرمهای معماری نو را فراهم می آورد و از سمتی از نظرسازهای مطلوب است، معرفی می شود.

سیستم ترکیبی دیاگرید، سازه های بلند مرتبه، سیستم سازهای