آناهیتا روشنی ممقانی - دانشکده نقشه برداری دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی

خطاها بخش جدایی ناپذیر از مشاهدات می باشند. بخشی از خطاهایسیستماتیک توسط مدل های ریاضی فرموله و به عنوان تصحیح بهمشاهدات اعمال می شوند. خطاهای اتفاقی نیز در سرشکنی کمترینمربعات تعدیل می شوند. از طرفی میدانیم که ماهیت خطاها به عنوانخطای اتفاقی و سیستماتیک قابل تفکیک نیست و همیشه مقدار ازخطاها در مشاهدات وجود دارند که قابل تشخیص نیستند. در واقعبایستی اثر بزرگترین خطای غیر قابل کشف بر روی برآورد کمترینمربعات مورد توجه قرار گیرد. بررسی میزان استحکام شبکه ژئودتیکتوسط تکنیک آنالیز استرین، قدمی است که میتوان در بررسی اثربزرگترین خطای غیر قابل کشف در برآورد مجهولات داشت. در اینمقاله مقادیر آستانه بین ایستگاه های ژئودتیک محاسبه شده است و بامقادیر جابه جایی نسبی نقاط مورد مقایسه قرار گرفته است تا بهتحلیل میزان استحکام شبکه میکروژئودزی مد نظر پرداخته شود.

استحکام شبکه، مدل ریاضی، جابه جایی نسبی، ایستگاه ژئودتیک