حمیدرضا قیصری - Food Hygiene Department, Veterinary Medicine Faculty, Shiraz University, Shiraz, Iran
غلام حسین ناظم زادگان - Motor Behavior Department, Educational Sciences & Psychology Faculty, Shiraz University, Shiraz, Iran
میثم حیدری بروجنی - Motor Behavior Department, Educational Sciences & Psychology Faculty, Shiraz University, Shiraz, Iran
علی ذوالفقاری - Food Hygiene Department, Veterinary Medicine Faculty, Shiraz University, Shiraz, Iran

اهداف: حافظه فضایی یکی از انواع حافظه است که می تواند به شناسایی موقیعت مکانی فرد در محیط بیانجامد. این متغیر می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله ریزمغذی ها (آهن) قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مصرف مازاد مکمل آهن بر حافظه فضایی موش های جوان بود. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه آزمایشی است که روی ۲۰سر موش صحرایی نژاد ویستار انجام گرفت. نمونه ها براساس برنامه تغذیه با نان طبیعی و نان غنی شده با آهن ۲، ۴ و ۶برابر به صورت تصادفی در ۴ گروه تقسیم بندی شدند و متغیر مستقل به مدت ۴ هفته روی آنها اعمال شد و سرانجام عملکرد حافظه فضایی موش ها با استفاده از ماز T اندازه گیری شد. داده ها با کمک نرم افزار SPSS ۲۱ و آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین گروه های تحقیق، اختلاف معنی داری در زمان صحت وجود داشت (۰۰۰۱/۰=p)؛ به این صورت که گروه های مصرف ۲برابر (۵/۰±۹/۱دقیقه)، ۴برابر (۹/۸±۶/۹دقیقه) و ۶برابر (۱/۳±۸/۵دقیقه) نسبت به گروه شاهد (۷/۱±۶/۱۲دقیقه) به طور معنی داری زمان کمتری را برای طی کردن ماز سپری کردند (۰۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: مصرف مکمل آهن ۲برابر باعث بهترین عملکرد در حافظه فضایی می شود و مصارف کمتر و بیشتر از این میزان نمی تواند بر حافظه فضایی اثرگذار باشد.

Micronutrients, Iron, Spatial memory, Rats, ریزمغذی ها؛ آهن؛ حافظه فضایی؛ موش های صحرایی