مختار کرمی - استادیار آب و هواشناسی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
رسول سروستان - دکترای در رشته آب و هواشناسی شهری، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران. (مسوول مکاتبات)

زمینه و هدف: در این پژوهش تلاش شده تا مکان یابی صفحه های خورشیدی با استفاده از فراسنج های اقلیمی و سامانه اطلاعات جغرافیایی در گستره استان خوزستان مورد بررسی قرار گیرید. روش بررسی: در ابتدا داده های اقلیمی (مجموع بارندگی سالانه، میانگین دما سالانه، تعداد ساعات آفتابی و تعداد روزهای گردوغباری) مربوط به ۲۱ ایستگاه هواشناسی و لایه های ارتفاع، شیب، جهت شیب، گسل، رودخانه، کاربری اراضی و جاده به عنوان مهم ترین عوامل اقلیمی، توپوگرافی، محیط زیستی و محیط انسانی موثر بر میزان صفحه های خورشیدی در GIS با استفاده از روش IDW تولید شدند، سپس با توجه به مدل FTOPSIS وزن بندی شده و این لایه ها از طریق روش همپوشانی با هم تلفیق شده و لایه های پهنه ای جهت استقرار صفحه های خورشیدی در استان تهیه گردید. یافته ها: پس از ایجاد لایه های پهنه ای، آن ها را در محیط GIS درنهایت با تلفیق لایه های اطلاعاتی مختلف و تعیین وزن هر لایه اطلاعاتی، کلاس بندی نقشه مکان یابی صفحه های خورشیدی در ۵ کلاسه بسیار مطلوب با (۰۲۰/۲-۰۵۰/۳)، در محدوده مطلوب (۰۵۴/۱-۰۱۰/۲)، متوسط (۲۲۰/۱-۵۳۰/۱)، در محدوده نامطلوب (۹۴۱-۲۱۰/۱) و بسیار نامطلوب (۵۱۲-۹۴۰) طبقه بندی شدند.  بحث و نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که؛ با تلفیق لایه های اطلاعاتی مختلف و اعمال محدودیت ها و پتانسیل ها، پهنه هایی محدوده شرقی شامل شهرهای دهدز و ایذه دارای بالاترین درجه از مطلوبیت احداث صفحه های خورشیدی هستند. نتایج همچنین نشان داد که سیستم اطلاعات جغرافیایی به عنوان یک سیستم پشتیبانی تصمیم گیری و فرآیند تحلیل تاپسیس فازی FTOPSIS)) مدل انعطاف پذیری در مدل سازی داده های مکانی در انتخاب مکان مناسب صفحه های خورشیدی می باشد.

صفحه های خورشیدی, مکان یابی, تاپسیس فازی, GIS, خوزستان