رقیه اسدی گندمانی - دانشگاه علامه طباطبایی
عباس نسائیان - دانشگاه علامه طباطبایی
نرگس ادیب سرشکی - University of Social Welfare and Rehabilitation Science
مسعود کریملو - University of Social Welfare and Rehabilitation Science

هدف: پژوهش حاضر، تاثیر آموزش نظریه ذهن بر ارتقاء همکاری، خویشتنداری و قاطعیت کودکان پسر اتیستیک ۱۲-۷ سال شهر تهران را بررسی نموده است. روش: این تحقیق  از نوع پژوهش­های تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل همه کودکان پسر اتیستیک ۱۲-۷ شهر تهران بود. نمونه شامل ۱۲ کودک اتیستیک بود که با نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهشی، پرسشنامه ۳۸ سوالی نظریه ذهن و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t مستقل و همبسته) استفاده شد. یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش، اثر معناداری بر همکاری و خویشتنداری در پس آزمون داشته است. نتیجه گیری: با استناد به دادههای بدست آمده از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش نظریه ذهن موجب ارتقاء همکاری و خویشتن­داری می­شود اما قاطعیت را بهبود نمیبخشد.

theory of mind, social skills, autism, نظریه ذهن, مهارت های اجتماعی, کودکان اتیستیک