مریم(بهار) ایزدی دستنایی - کارشناس ارشد، هنر اسلامی، دانشگاه هنر اصفهان، شهر اصفهان، استان اصفهان
سیده زهره طباطبایی - استادیار دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، شهر اصفهان، استان اصفهان
جلیل جوکار - مربی دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، شهر اصفهان، استان اصفهان

نگارگری هنری سرشته از مفاهیم متعالی، هنری حقیقت گرا و قدسی است. در نگاره ها آنچه که تماما دیده می شود چهره خدا و حق است و چیزی که اصل است، معناست نه مفهوم. در ایران عصر طلایی نگارگری با مکتب هرات (تیموری) و نام کمال الدین بهزاد- نیمه دوم قرن نهم هجری- قرین گشته است. بهزاد با خلاقیت و نوآوری منحصر بفرد خود تحولی عظیم در هنر نگارگری ایجاد کرد و از آنجا که تفکر خلاق والاترین نمود اندیشه ی بشری است و سرنوشت بشریت را خلاقیت رقم می زند، و سال های آغازین دبستان ابتدای شکل گیری خلاقیت در کودکان است، برای دست یابی به این مهم در تحقیق پیش رو به بررسی و تطبیق ویژگی های مشترک بین هنر نگارگری بهزاد و سادگی و خلوص نقاشی کودکان پرداخته و هدف از این پژوهش یافتن روش هایی برای پرورش خلاقیت در نقاشی ک ودکان با اقتباس از آثار بهزاد می باشد که بدین منظور چند نگاره از بهزاد و چند نقاشی از کودکان (گروه سنی ب و ج) بطور تصادفی در نظر گرفته شده اند. داده های تحقیق حاضر با روش کیفی و با رویکرد تحلیلی- تطبیقی بوده و با بررسی منابع کتابخانه ای گردآوری شده اند. در جمع بندی براساس یافته های پژوهش و با تکیه بر ویژگی های مشترک بین آثار بهزاد و نقاشی کودکان از جمله: موضوع روایی آثار، استفاده از رنگ های شاد و زنده، ترکیب زمان ها و مکان های مختلف و عدم وجود بعدنمایی و هندسه مناظر مزایا، می توان به آموزش کشیدن نقاشی بوسیله ی روایت داستان برای کودکان، با تکیه بر تخیل کودک و پیام داستان، کمک به کودک برای تصویر کردن مفاهیم انسانی از نگاه خود آموزش رنگ ها (گرم و سرد) به کودکان براساس تفاوت معنایی آنها، در پرورش خلاقیت در کودکان موثر واقع شد.

نگارگری ایرانی، کمال الدین بهزاد، خلاقیت، نقاشی کودکان