نسترن نوروزی - استادیار، گروه معماری، پژوهشکده هنر و معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

دوره تیموری در ایران همواره به عنوان دورانی پر آشوب و سرشار از جنگ و خونریزی نام برده میشود. دورانی که آغازآن ویرانی شهرها، کشتارهای وسیع مردم و کوچ های اجباری صنعتگران و هنرمندان را در پی داشت و درست به همیندلیل با سکوت و رکود فرهنگی همراه بود. اما در ادامه و پایان این دوران شاهد شکوفایی و درخشش بی نظیر فرهنگ وهنر ایرانی به ویژه در معماری و نقاشی هستیم که نکته ای در خور توجه است. هدف این پژوهش واکاوی چگونگی ایندرخشش و شکوفایی فرهنگی است و به این پرسش ها پاسخ می دهد که چگونه این دوران طلایی در تاریخ فرهنگی ایرانشکل گرفته؟ چه اقدامات و عواملی بر شکل گیری آن تاثیر داشته اند؟ این پژوهش به روش تاریخی- تحلیلی بوده و گردآوری داده ها به صورت فیش برداری از منابع کتابخانه ای است.تجزیه و تحلیل داده ها نیز کیفی است. براساس نتیجهاین پژوهش، آشنایی تیموریان با فرهنگ و هنر ایران، نیاز ایشان به عظمت نمایی و آرایش پایتخت هایشان، همچنین نیازبه تصویرگری کتاب ها و متون تاریخی، وجود پیشینه درخشان هنری در میان ایرانیان و بروز و ظهور هنرمندان نابغه ازعوامل موثر بر درخشش فرهنگی و هنری دوره تیموری به شمار می آیند.

تیموریان، شکوفایی فرهنگی و هنری، نقاشی، معماری