عبدالمجید خورشیدیان - استادیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، دانشکده عمران، گروه معماری

با توجه به رشد چشمگیر سوانح و خسارت ها و آسیب های ناشی از آن در دهه های اخیر، مطالعات سوانح و تدوینراهبردهای کاهش خطرپذیری موردتوجه قرار گرفته است. لکن علیرغم رشد چشمگیر مدیریت سوانح درزمینه اقداماتاضطراری، همچنان در برنامهریزی بازتوانی و بازسازی به ویژه در بخش سرپناه و مسکن پیشرفت چندانی حاصل نشده است.این تحقیق با مرور مهمترین مطالعات نظری درزمینه بازتوانی و بازسازی پس از سانحه از طریق مطالعه کتابخانه ای واینترنتی راهبردهای اساسی بازسازی را استخراج و دستهبندی نموده است. با توجه به محدودیت زمان و فشارهایسیاسی و اجتماعی در شرایط اضطرار، تدوین راهبردهای بازسازی پیش از وقوع سانحه میتواند به برنامه ریزی پیش ازسانحه در راستای آمادگی، کاهش خطر و جلوگیری از سانحه کمک نماید و در صورت وقوع سانحه به تصمیم سازیمناسب و تسریع اقدامات بازسازی بیانجامد.نتایج تحقیق نشان میدهد یک برنامه مناسب بازسازی پس از سانحه میبایست ابتدا به تدوین راهبردهای سازمانی جهتتعریف نقش ها و مسئولیت ها بپردازد و در ادامه پس از تدوین راهبردهای مالی رویکرد مقتضی بازسازی را تعیین نماید.درنهایت از طریق مشارکت موثر ذینفعان، با کاهش خطرپذیری جامعه را در مسیر توسعه قرار دهد تا از تکرار آسیب هایگذشته جلوگیری کرده و تاب آوری جامعه را در برابر سوانح آتی افزایش دهد.

بازسازی، سانحه، بازتوانی، خطرپذیری، تاب آوری