سیدمهدی ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
افشین پارام - دکتری معماری،عضوهیت علمی، استاد دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند

به تدریج این طبیعت گرایی تحت تاثیر پیشرفت های علمی قرار گرفت و تعامل انسان و طبیعت روز به روز کمترشد. پس از انقلاب صنعتی انسان به روش های جدید دست یافت و به تدریج طبیعت به عنوان مهمترین منبعمواد خام به صورت بی رویه مورد بهره برداری قرارگرفت. پس از گذشت بیش از چهار قرن سلطه جامعه صنعتیبر طبیعت، آلودگی اکوسیستم و کمبود منابع، تلاش برای جلوگیری از تخریب طبیعت شروع شد و امروزه بازگشتبه طبیعت دوباره مورد توجه قرار گرفته و رسیدن به توسعه پایدار از موضوعات بنیادین جوامع علمی دنیاست. ازاین دیدگاه بررسی رابطه معماری و طبیعت امری ضروری به نظر می رسد. تاثیر طبیعت در معماری، در هر مکتبمعماری به طریقی رهگیری می شود و در این مقاله تلاش بر آن بوده تا به بررسی معماری ارگانیک پرداخته شود.

معماری، ارگانیگ، پایداری، طبیعت