نادیا فتحی - دانشجوی کارشناسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
رضا امین - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی خدائی - استاد تمام دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر

طرفداران حمل و نقل عمومی اغلب از بهبود کیفیت هوا به عنوان یک مزیت عمده یاد می کنند. با این حال، اطلاعات کمیدر مورد اثرات حمل و نقل عمومی بر آلودگی هو ای محلی وجود دارد. ای ن مقاله تاثیر تغییرات ترافیکی مختلف بر کیفیتهوا در شهرهای کانادا، اسپانیا و اسلوونی را تحلیل می کند. در نهایت تاثیر حمل و نقل عمومی بر آلودگی هوا مورد بررسیقرار گرفته است. آلاینده های مختلف هوا قبل و بعد از اعمال تغییرات در سایت اندازه گیری شد. در لیوبلیانا، کاهش ۷۲درصدی کربن س یاه محلی (BC) از ۵.۶ به ۱.۶ میلی گرم در دسی لیتر پس از اعمال محدودیت ها مشاهده شد. در گرانادا،پس از سازماندهی مجدد حمل و نقل عمومی، کاهش معنی دار آماری ۱.۳ میلی گرم بر متر مکعب (۳۷ درصد) در سالقبل از میلاد و ۱۵ میلی گرم در متر مکعب (۳۳ درصد) در غلظت ۱۰PM مشاهده شد. با این حال، بهبود مشاهده شدهدر کیفیت هوا بسیار محلی بود، زیر ا سایر مناطق شهر بهبود قابل توجهی را نشان ندادند. در این کار نشان داده شد کهبستن خیابان ها به روی ترافیک خصوصی، نوسا زی ناوگان اتوبوسرانی و سازماندهی مجدد حمل و نقل عمومی به طور قابلتوجهی به کیفیت هوا کمک می کند . به طور کلی، نتایج نشان می دهد که بعید است گسترش پروفایل های حمل ونقلعمومی موجود در شهرهای آمریکای شمالی منجر به بهبود کیفیت هو ای محلی شود. سرمایه گذاری در حمل و نقل عمو میآلودگی بیشتر (NO(X را به همراه دارد که تاثیر قابل توجهی بر سایر آلاینده ها ندارد .

آلودگی هوا، حمل و نقل عمومی، اتوبوس، ترافیک