سحر جباری - کارشناسی ارشد طراحی شهری
احسان بهاری - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی

شهر ها به مثابه موجوداتی زنده از بخش های بسیاری تشکیل شده اند که برای تداوم بقای خود نیازمند رسیدگی و توجهمی باشند و طبیعتا در اثر گذر زمان دچار نارسایی هایی می گردند،برای حفظ حیات آن ها بایستی از راهکارهای متخصصاندر این زمینه بهره برد تا جهت بهبود نارسایی های کالبدی (فرم) و کارکردی (نقش) آن ها اقداماتی صورت پذیرد،این اقداماتعلاوه بر هزینه،اثراتی بر سایر اعضا و بافت های پیرامونی خود خواهد داشت.بافت های فرسوده به عنوان یکی از اعضای اینموجودات زنده،جزء بخش های حساس و آسیب دیده هستند،چرا که اکثر این بافت ها غالبا در مراکز و هسته های اولیهشکل گیری شهرها بوجود آمده اند و اکنون با گذشت زمان و توسعه شهرها دچار ناکارآمدی شده اند و برای نیل به توسعهپایدار توجه ویژه مدیران شهری را می طلبند.بنابراین بهسازی و نوسازی در بافت های فرسوده شهری در کشورهای درحالتوسعه از جمله چالش های مدیریت شهری است.بیجار از شهرهای استان کردستان،که روند شهرنشینی را از سالیان دورآغاز نموده است دارای ۱۰ محله ی مساله دار و نیازمند توجه می باشد.در هسته مرکزی شهر بافت فرسوده ای به مساحتحدود ۱۴.۳ هکتار با جمعیت ۶۳۸ نفر وجود دارد که علی رغم داشتن پتانسیل های ویژه دارای نارسایی های اجتماعی-اقتصادی- فرهنگی-تاریخی و ... می باشد و بر همین اساس موضوع این پژوهش قرار گرفته است.این پژوهش پیمایشیبوده و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است.نمونه آماری ، ۱۸۰ نفر از ساکنان،کاسبان و مراجعه کنندگان به فضاهایعمومی بافت می باشد.تحلیل داده ها توسط SWOT صورت گرفته است.آنچه از نتایج این تحقیق حاصل شد بیان اینمطلب بود که بافت فرسوده مرکزی شهر بیجار به دلیل واقع شدن در اطراف بازار قدیمی شهر از پتانسیل های اقتصادیبالایی برخوردار است که این عامل باعث شده نوسازی و بازسازی این بافت مورد توجه قرارگرفته و بالطبع موجب جذبجمعیت و توجه ویژه جهت سرمایه گذاری گردد.لذا بهره گیری از پتانسیل های ها و توزیع متوازن جمعیت متناسب باشرایط کالبدی ،زیرساختی،اجتماعی،فرهنگی و ...در کنار بهره گیری از پتانسیل ها، نیازمند ارزیابی همه جانبه و تغییررویکرد مسئولین و مدیران شهری،فرهنگ سازی و مشارکت مردمی است.

بافت فرسوده، مدیریت یکپارچه، توسعه پایدار، مشارکت مردمی، شهرداری بیجار