آیدا کیانفر - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
نرگس حمزه نژاد - کارشناسی ارشد مرمت شهری، گروه معماری، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مرتضی لطفی پورسیاهکلرودی - دانشجوی دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

شهر محل ایجاد روابط اجتماعی بین انسا نها است و مراکز شهری به عنو ان مهمترین نقاط شهر یاند که خوانش شهر با شناسایی اینمراکز، اهمیت مییابد. از جمله این مراکز، مراکز تاریخی و کهن شهرند که نقش مهمی در جذب توریست و سرمایه به شهر دارند. متاسفانههمزمان با رشد اقتصادی سریع، اغلب شهرها توسعه غیرقابل کنترل و به دنبال آن، تنزل هسته های تاریخیشان، را تجربه نموده اند.بنابراین مرکز تاریخی شهر به مثابه قلب تپنده و هویت دهنده به شهر، پس از رها شدن، دچار افول کیفیت شهری شده است. مقاله حاضربا هدف ارزیابی اقدامات ثبت در فهرست میراث فرهنگی در دو شهر مالاکا در مالزی و تایر در ترکیه بر مبنای مولفه های معاصرسازیشهری، از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، با کمک ابزار مطالعه اسنادی- کتابخانه ای و مقایسه تطبیقی بهره گرفته شده است. معاصرسازی شهری که سرمایه نمادین شدن فضای شهری می باشد به تبیین سرمایه های چهارگانه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی می پردازد.ارزیابی اقدامات معاصرسازی برای ثبت جهانی مالاکا نشان می دهد با برنامه ریزی جامع و مدیریت قوی در فرآیند تهیه طرح، اجرا وبهره برداری می توان منجر به ایجاد شهری سرزنده برای گردشگران و پروژه ای موفق گردید در حالی که این اقدامات برای ثبت تایر درلیست میراث فرهنگی و جهانی به دلیل عدم توجه کافی و جامع به کلیه مولفه های معاصرسازی شهری نتوانسته شرایط تحقق همه جانبهبرای ثبت جهانی تایر را محقق سازد.

مرکز تاریخی، معاصرسازی شهری، میراث فرهنگی، مالاکا، تایر