سید مرتضی احمدی - مهارت آموز، کارشناس آموزش شیمی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
وحید امانی - دانشیار شیمی گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
اسماعیل اولی - استادیار شیمی گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

متداولترین روش تدریس مباحث شیمی دوره متوسطه دوم/دبیرستان روش انتقالی است. آموزش مباحث درس شیمی به خاطر پیچیدگی ماهوی و تفکیک ناپذیری از علم ریاضیات، از طریق این روش ناموفق بوده است. روش تدریس بارش فکری یک الگوی آموزشی مبتنی بر تفکر خلاق و برانگیختن خلاقیت دانش آموز است. در این روش آموزشی با استفاده از چهار عامل خلاقیت (سیالی، بسط، انعطاف پذیری و ابتکار) سعی در انتقال مفاهیم درس شیمی دارد. روش ساخت گرایی نیز یک الگوی نوین آموزشی بر مبنای تعامل دانش گیرنده با مبحث علمی مربوطه است. در این روش آموزشی، دانش آموز با استفاده از فعالیت های تجربی، آزمایشگاهی و به کمک ابزار کمک آموزشی، مبحث مورد نظر را فرا می گیرد. در این مطالعه، تدریس مبحث مهم آنتالپی کتاب درسی شیمی پایه یازدهم به دو روش بارش فکری و ساخت گرایی با یکدیگر مقایسه شد. طی این مطالعه، جمعیت هدف دانش آموزان پایه یازدهم دوره متوسطه دوم مدرسه شهید نواب صفوی بودند که به صورت تصادفی به دو گروه کلاسی ۳۵ نفره در دو نوبت صبح و عصر دسته بندی شدند. در انتهای مداخله از دو گروه آزمون کلاسی به عمل آمد و نمرات قبل و بعد هر گروه از طریق آزمون آماری t-pair و میانگین نمرات پایانی دو گروه از طریق آزمون ANOVA با سطح معناداری ۰۵/۰>p و نرم افزار آماری SPSS Ver.۲۱ مورد واکاوی قرار گرفت. نتیجه مطالعه نشان از تاثیرگذاری بیشتر روش ساخت گرایی نسبت به روش بارش فکری در آموزش مبحث آنتالپی درس شیمی دارد.

ساخت گرایی, بارش فکری, آنتالپی, شیمی, پایه یازدهم