رحیمه اشتیاق - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی

اختلالات یادگیری به مجموعه ای از نارسایی ها در یادگیری اطلاق می شود که برخلاف نارسایی های جسمانی، اغلب تا زمان آموزش رسمی در مدرسه ناشناخته می ماند. در دوران تحصیل دانش آموزان در مدرسه نیز به علت شناخت نداشتن برخی از معلمان، بیشتر اوقات این اختلالات به عنوان اختلالات خاص یادگیری تشخیص داده نمی شوند، بلکه با عقب ماندگی ذهنی اشتباه گرفته و زمینه فشار روانی بر دانش آموز فراهم می شود در واقع اختلالات یادگیری تنها به افت تحصیلی و اتلاف بودجه پایان نمی پذیرد، بلکه به سرزنش، تحقیر از جانب سایر دانش آموزان، به وجود آمدن خودباوری ضعیف و کاهش عزت نفس آن ها می انجامد و سلامت روانشان را به مخاطره می اندازد. این مشکلات از دانش آموزان و مدرسه به خانه و خانواده نیز راه می یابد و اضطراب و ناخشنودی را در هر فضای زندگی گسترش می دهد. حاصل این امر، آسیبی است که به بهداشت روانی فرد، خانواده و جامعه وارد می شود. شناسایی به موقع این محدودیت ها و توانایی های عصبی روان شناختی می تواند آموزش، شغل و طرح های درمانی را تسهیل کند. در هر صورت باید ارزشیابی مناسب صورت گرفته باشد. تاثیر این ناتوانی می تواند روی عاطفه، آموزش و عملکرد حرفه ای با توجه به شرایط زندگی، ارتباطات میان فردی و نقاط ضعف و قوت فردی و به علاوه تاثیر روی جامعه مهم باشد.

اختلالات یادگیری، دانش آموزان، آموزش و پرورش، بهداشت روانی، پیشرفت تحصیلی.