آمنه حقدوست تطفی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، ایران

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین مولفه های مزاج و تعامل آن ها با ادراک پذیرش و طرد پدر با رفتارهای پرخاشگرانه نوجوانان شنوا و ناشنوا بود. روش تحقیق حاضر از نوع رابطهای (علی پس از وقوع) است. در همین راستا ۶۰ نفر دانش آموز (۳۰ نفر دختر و ۳۰ نفر پسر) ناشنوا و ۱۰۰ نفر دانش آموز (۵۰ نفر دختر و ۵۰ نفر پسر) شنوا در مقاطع اول، دوم و سوم در دو مدرسه راهنمایی عادی و دو مدرسه راهنمایی استثنایی به صورت نمونهگیری خوشهای (تصادفی) انتخاب شدند. به منظور جمعآوری اطلاعات از سه پرسشنامه: پرخاشگری باس و وارن، طرد و پذیرش والدین ویژه کودک و مزاج کودکی میانه استفاده شد. در ابتدا رابطه مولفه های مزاج با عاملهای پرخاشگری بررسی شد. یافته ها نشاندهنده آن بود که بین مولفه های مزاج با عاملهای پرخاشگری در گروه دانش آموزان شنوا رابطه معناداری وجود دارد (۰۱<. p). سپس رابطه تعامل بین مولفه های مزاج و ادراک طرد و پذیرش پدر با مولفه های پرخاشگری بررسی شد نتایج پژوهش نشان داد که: ۱- تعامل حواسپرتی با ادراک طرد و پذیرش پدر پیشبینیکننده پرخاشگری جسمی در دانش آموزان شنواست؛ تعامل فراخنای توجه با ادراک طرد و پذیرش پدر پیشبینیکننده پرخاشگری کلامی و خصومت در دانش آموزان ناشنواست؛ تعامل حواسپرتی با ادراک طرد و پذیرش پدر پیشبینیکننده خصومت و پرخاشگری غیرمستقیم در دانش آموزان ناشنواست. نتایج نشان داد که در دانش آموزان شنوا مزاج سخت، چه به تنهایی و چه در تعامل با طرد و پذیرش پدر، میتواند پیشبینیکننده پرخاشگری باشد، ولی در دانش آموزان ناشنوا مزاج فقط در تعامل با طرد و پذیرش پدر پیش بینی کننده پرخاشگری است.

مزاج، پرخاشگری، طرد و پذیرش پدر، دانش آموزان ناشنوا، دانش آموزان شنوا.