نقی بابامیر ساطحی - کارشناس ارشد مشاوره و توانبخشی
خدیجه رستمی - کارشناس ارشد زبان انگلیسی
نقی جلیل طهماسبی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی
حاجیه انصاری بارزی - کارشناس آموزش ابتدایی
یوسف نوروزی مصیر - کارشناس آموزش و پرورش ابتدایی

تعریف ارزشیابی توصیفی، شیوه ای از ارزشیابی تحصیلی- تربیتی است که اطلاعات لازم، معتبر و مستند برای شناخت دقیق و همه جانبه ی فراگیران در ابعاد مختلف یادگیری، با استفاده از ابزارها و روش های مناسب مانند کارپوشه، آزمون ها (با تاکید بر آزمون های عملکردی) و مشاهدات در طول فرآیند یاددهی- یادگیری به دست می آید؛ تا براساس آن بازخوردهای توصیفی مورد نیاز برای کمک به یادگیری و یاددهی بهتر در فضای روانی و عاطفی مطلوب برای دانش آموز، معلم و اولیا حاصل آید. فرایند جمع آوری، تجزیه و تحلیل و تفسیر اطلاعات حاصل از به کارگیری ابزارهای مختلف (آزمون های مداد کاغذی، آزمون های عملکردی، ثبت مشاهدات، بررسی تکالیف و فعالیت هاو. . .) از ابعاد مختلف جریان یادگیری وتصمیم گیری و ارائه بازخوردهای توصیفی مفید و موثر در جهت هدایت این جریان به سوی تحقق بهتر اهداف. در این نوع ارزش یابی معلم به دنبال اطلاعاتی است که براساس آن بتواند درباره بهبود فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان در کلاس تصمیم های مناسب بگیرد. این نوع ارزش یابی برای تشخیص ضعف ها، قوت ها و مشکلات فرایند یادگیری و اصلاح و بهبود آن به کار می رود. مهم ترین ویژگی این نوع ارزش یابی، جهت گیری اصلاحی و درمانی آن است که درموقع مناسب به معلم و دانش آموز این فرصت و امکان را می دهد که تغییرات مطلوب را در روند فعالیت های خود، در راستای تحقق بهتر اهداف و انتظارات آموزشی به عمل آورد. ارزش یابی کیفی و توصیفی، مقیاس ترتیبی جایگزین نمره می شود. این مقیاس کمتر ایجاد رقابت می نماید و انعطاف پذیری بیش تری دارد. نکته مهم این که در حین فرآیند یاددهی یادگیری، دانش آموزان بازخورد ترتیبی (رتبه) یا فاصله ای (نمره) دریافت نمی کنند؛ زیرا تصور می رود که دریافت این نوع بازخوردها از سوی معلم، فرآیند یادگیری دانش آموزان را سست می نماید. خلا این نوع بازخوردها را بازخوردهای توصیفی، که بامعنا و موثرند، پر می کنند و دانش آموزان را در جهت شناخت وضعیت پیشرفت یادگیری خود قرار می دهند. آنان نیز از این طریق رهنمودهایی برای بهبود یادگیری دریافت می دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین ارزشیابی توصیفی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی می باشد. این مطالعه با روش توصیفی – همبستگی انجام شد. گروه نمونه این پژوهش شامل ۱۰۰ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر لردگان که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای انجام این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تحلیل داده ها به روش توصیفی و استنباطی شامل آزمون های همبستگی و تحلیل واریانس و سایر آزمون های مرتبط با استفاده نرم افزار SPSS۱۸ انجام شد. یافته های این تحقیق نشان داد که، بین ارزشیابی توصیفی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی رابطه وجود دارد. ارزشیابی توصیفی باعث بهبود عملکرد، کاهش استرس، بهبود یادگیری و بهبود تعامل اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی می شود.

ارزشیابی توصیفی، بهبود عملکرد، بهبود یادگیری، تعامل اجتماعی و پیشرفت تحصیلی.