رحیم ملازاده اسفنجانی - دانشگاه پیام نور
غلامحسین جوانمرد - Payam noor University
حمید اراضی - University of Guilan
شیرین یگانگی - دانشگاه گیلان

هدف: این پژوهش به دنبال بررسی و مقایسه عزت نفس و سلامت روان و تعیین رابطه این متغیرها در نابینایان ورزشکار و غیرورزشکار ۱۳ تا ۳۰ سال شهرستان مشهد در سال ۱۳۸۹ می­باشد.روش: در یک پژوهش زمینه­ای، از تمام افراد شرکت­کننده در اولین المپیاد کشوری نابینایان شهرستان مشهد، ۱۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده (۵۹ ورزشکار و ۴۱ غیرورزشکار) انتخاب شدند و پرسشنامه­های سلامت­عمومی و مقیاس عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری یومن­ویتنی، t­مستقل، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته­ ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین عزت نفس و سلامت روان در نابینایان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی­داری وجود دارد (۰۱/۰ >P). در نابینایان ورزشکار، بین سلامت روان و خرده­مقیاس های اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی با عزت نفس، رابطه منفی معنی­داری مشاهده شد (۰۱/۰ >P)، اما بین نشانه­های جسمانی و اضطراب با عزت نفس، رابطه معنی­داری بدست نیامد. همچنین،در گروه غیرورزشکار، بین سلامت روان و خرده­مقیاس­های آن با عزت نفس رابطه معنی­داری وجود نداشت. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که در گروه ورزشکار، اختلال در کارکرد اجتماعی پیش­بینی­کننده مناسبی برای عزت نفس می­باشد. نتیجه ­گیری: این پژوهش نقش مهم ورزش در بهبود عزت نفس و سلامت روان در نابینایان ورزشکار را نشان می­دهد. بنابراین، برای ارتقای متغیرهای روان­شناختی در افراد نابینا، ترغیب و تشویق آنها به انجام دادن فعالیت­های ورزشی مهم به ­نظر می رسد.

self-esteem, mental health, blind athletes, عزت نفس, سلامت روان, نابینایان ورزشکار