محمدرضا عسکری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بادرود
زهرا ذبیحی اردستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بادرود

زمینه و هدف : هدف این مقاله، مرور نظام مند پژوهش-های اخیر با موضوع بررسی آسیب های تحصیلی با تاکید بر تاثیر تشویق و تنبیه بر یادگیری دانش آموزان بود. روش: کلیدواژه های «تشویق»، «تنبیه» و «یادگیری» در پایگاه های اطلاعاتی علمی، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مگ ایران، ایران داک و سیکا و ... استفاده شد. پس از حذف مقاله های نامرتبط، ۱۰ مقاله انتخاب و بررسی شدند. یافته ها: طبیعت انسان ها به گونه ای است که جهت یادگیری بهتر می بایست در تحریک انگیزش های پیشرفت و عملکرد بهتر امور، تقویت رفتارهای مطلوب و دوری از رفتارهای ناشایست، صورت پذیرد که این امر از طریق به کارگیری صحیح و به موقع تشویق و تنبیه حاصل می شود.نتیجه گیری: کنکاش و تحلیل مقالات و مطالعات صورت گرفته و پژوهش های بعمل آمده در این زمینه مشخص شد که تشویق تاثیری قوی تری نسبت به تنبیه بر یادگیری دانش آموزان دارد. همچنین مشخص گردید که تشویق از مهم ترین عوامل پیشبرد فرایند یادگیری و تعلیم و تربیت و از موثرترین شیوه های تربیتی است. در واقع تشویق عامل موثر در یادگیری و روش مفید و مطلوب برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می-باشد. لذا تشویق و تنبیه باید به موقع انجام گیرد تا تاثیر مفید و معینی داشته باشد.

تشویق ، تنبیه ، یادگیری