امیر حسین شریفی - دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
ستار عودی - دانشیار گروه تاریخ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
رمضان رضاءی - استادیار گروه تاریخ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

تاریخ نگاری اسلامی از قرن هفتم تا دهم هجری در غرب جهان اسلام با رونق و رشد فزاینده ای مواجه شد، به ویژه در ایام ممالیک، مصر شاهد دگرگونی های فرهنگی و آموزشی شگرفی بود. با مطالعه متون تاریخی محل توجه اندیشمندان علم تاریخ نگاری و مهاجرت مورخان از شرق که تجارب ارزنده ای داشته اند، و با انتقال مراکز آموزشی از بغداد به قاهره، و نیز بررسی های انجام شده بالندگی و افتخار بزرگی برای جهان اسلام رقم زدند و دومین مرحله طلایی را در فرهنگ و تمدن اسلامی به وجود آوردند. حال این پرسش مطرح است که: تاریخ نگاری در دوره ممالیک از چه ویژگی ها و روش هایی برخوردار بوده است؟ این پژوهش با تکیه بر منابع دست اول و نیز با مطالعات و تحقیقات به روش توصیفی تحلیلی، قصد دارد در غرب جهان اسلام چگونگی شکل گیری و تاثیر تاریخ تاریخ نگاری، ورود فقها به تاریخ نگاری، استفاده از گونه های منابع تاریخ نگاری، شرح حال نویسی، تلخیص، تتمه، ذیل، و مختصرنویسی را بر رشد و رونق تاریخ نگاری بررسی و تحلیل کند.

ممالیک, تاریخ نگاری, روش ها, مورخان, مصر, شام