ارزیابی خواص مخزنی سازند سروک در میدان نفتی سروش با استفاده ازداده های پتروفیزیکی و مطالعات پتروگرافی

میدان نفتی مورد مطالعه، در شمال غربی خلیج فارس و جنوب غربی ایران قرار گرفته است. گروه بنگستان، که سازند سروک به عنوان بخشی از آن قلمداد می گردد، در این میدان از مخازن با پتانسیل مناسب، محسوب میگردد. مرز بالایی سروک، ناپیوستگی مربوط به تورونین است. مطالعه داده های پتروفیزیکی نشان می دهد که دولومیتی شدن به عنوان یکی از فرآیندهای دیاژنزی نقش اصلی را در تعیین خواص مخزنی ایفا می نماید میانگین تخلخل مخزن سروک در این میدان، بین 22 تا 29 درصد و تراوایی آن بین 0/05 تا 11 میلی دارسی متغیر است و بیشترین نوع تخلخل در سازند سروک، تخلخل بین دانه ای است. برپایه ارزیابی پتروفیزیکی ، سازند سروک در این میدان به سه زون اصلی تقسیم شد. زون 1 سروک، به دلیل عدم شرایط کافی جهت رسوبگذاری، فاقد خصوصیات مناسب مخزنی است، زون 2 سروک نیز به دلیل فرسایش زیاده از حد محیطرسوبی، نتوانسته است شرایط محیط رسوبی را به خوبی در خود حفظ نماید و سرانجام، زون سه که بصورتغالب تحت تأثیر دولومیتی شدن قرار گرفته است، به عنوان بهترین بخش مخزنی در نظر گرفته می شود. ماسه سنگ های آزادگان با سن کرتاسه میانی (سازند بورگان -B- و بخش ماسه سنگی اهواز (سازند غ ار)، پتانسیل های مناسب مخزنی این میدان به شمار می روند

Keywords:

سازند سروک , میدان نفتی , پتروگرافی , داده های پتروفیزیکی , تخلخل , تراوایی