سعید رمضانی - Ph.D in Exercise Physiology, Bojnourd Education Department, Bojnourd, Iran.
علی اصغر رواسی - Professor of Exercise Physiology, Department of Physical Education, University of Tehran, Tehran, Iran.
سیروس چوبینه - Associate Professor of Exercise Physiology, Department of Physical Education, University of Tehran, Tehran, Iran.
زینب فیروزه - Ph.D in Exercise Physiology, Bojnourd Education Department, Bojnourd, Iran.

زمینه و هدف: تمایز بافت چربی سفید به قهوه ای از طریق برخی عوامل هورمونی و غیرهورمونی می تواند با افزایش هزینه انرژی، موجب کاهش وزن و تضعیف عوارض متابولیکی افراد چاق و دارای اضافه وزن گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت های مختلف بر سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی ۲۱ و مایوستاتین مردان چاق و دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی ۴۷ مرد جوان چاق و دارای اضافه وزن با دامنه سنی ۰.۷۳±۲۰.۵۰ سال انجام شد. آزمودنی ها به روش تصادفی ساده در چهار گروه کنترل، تمرین تناوبی شدت کم، شدت متوسط و شدت زیاد قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت کم، متوسط و زیاد به ترتیب ۵۸ تا ۶۳ درصد، ۷۳ تا ۷۸ درصد و ۸۸ تا ۹۳ درصد ضربان قلب ذخیره، در مدت زمان ۲۵ تا ۶۳ دقیقه و سه جلسه در هفته بود. شاخص های سرمی فاکتور رشد فیبروبلاستی ۲۱ و مایوستاتین با استفاده از نمونه خونی حالت ناشتا ۴۸ ساعت قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: اجرای ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت های مختلف به تغییر معنی دار در سطح سرمی عامل رشد فیبروبلاستی۲۱ و مایوستاتین منجر نگردید. انجام تمرین تناوبی در شدت های متوسط و زیاد با کاهش درصد چربی بدن و افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی (VO۲max) در مردان دارای اضافه وزن و چاق همراه بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: انجام ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت کم، متوسط و زیاد بدون تغییر در سطح سرمی عامل رشدفیبروبلاستی۲۱ و مایوستاتین، اثر مطلوبی بر بهبود ترکیب بدن و افزایش VO۲max در مردان جوان چاق و دارای اضافه وزن دارد.

Interval Exercise, Obesity, Myostatin, Fibroblast Growth Factor ۲۱, تمرین تناوبی, چاقی, مایوستاتین, عامل رشد فیبروبلاستی ۲۱