آرزو اسکندری - Ph.D in Exercise Physiology, Tehran University, Tehran, Iran
محمد فشی - Assistant Professor, Department of Physical Education and Sports Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
امیر بهادر دخیلی - Ph.D in Exercise Physiology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

زمینه و هدف: سن بزرگ ترین عامل خطر بیماری های قلبی - عروقی است که با کوتاه شدن طول تلومر همراه می شود و این در حالی است که فعالیت های ورزشی می توانند نقش مفیدی را در حفظ طول تلومر ایفا کنند. TRF۲ و TERT به عنوان ژن های درگیر در مجموعه تلومریک در قلب نیز از پیری تاثیر می پذیرند و با کاهش بیان همراه می شوند که در نتیجه طول تلومر کاهش می یابد. کاهش طول تلومر نیز با افزایش مرگ سلول های قلب و بیماری های قلبی همراه می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین تناوبی شدید و تداومی استقامتی بر بیان ژن های TRF۲ و TERT بافت قلب موش های صحرایی نر پیر انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن ۸۸ تا ۹۶ هفته ای و میانگین وزنی ۱۲±۳۶۳گرم به مدت ۶ هفته در گروه های کنترل، تمرین تداومی استقامتی (۵ جلسه در هفته، شدت ۶۰ تا ۷۰ درصد بیشینه) و تمرین تناوبی شدید (۵ جلسه در هفته، تکرار اینتروال با شدت بالا ۸۰ درصد بیشینه در هفته اول و دوم و ۹۰ درصد در هفته سوم و سپس ۱۰۰ درصد سرعت بیشینه تا پایان تمرین) تقسیم شدند. بیان ژن های TRF۲ و TERT به وسیله تکنیک Real time – PCR سنجش و پس از کمی سازی مقادیر بیان ژن با استفاده از فرمول پافل مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیان ژن TRF۲ گروه های تناوبی شدید و تداومی در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<۰.۰۵). همچنین در بیان ژن TERT گروه های مورد مطالعه در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت و این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: به نظر می رسد شش هفته تمرین تناوبی شدید و تداومی استقامتی بتواند رشد و طول عمر سلول های قلبی را به وسیله حفظ طول تلوم از طریق افزایش ژن TRF۲ تنظیم کند.

High intensity interval training, Continuous endurance training, TRF۲ gene, TERT gene, Aging, Rats, تمرین تناوبی شدید, تمرین تداومی, ژن TRF۲, ژن TERT, پیری, موش صحرایی