CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر تمرین استقامتی بر عامل رشد اندوتلیال عروقی و گیرنده عامل رشد اندوتلیال عروقی-۲ بافت توده سرطان پستان موش های کوچک آزمایشگاهی

عنوان مقاله: اثر تمرین استقامتی بر عامل رشد اندوتلیال عروقی و گیرنده عامل رشد اندوتلیال عروقی-۲ بافت توده سرطان پستان موش های کوچک آزمایشگاهی
شناسه ملی مقاله: JR_GOUMS-20-3_002
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

الهام شهاب پور - Ph.D in Exercise Physiology, Department of Sport Sciences, School of Education and Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran
مریم کوشکی جهرمی - Associate Professor of Exercise Physiology, Department of Sport Sciences, School of Education and Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran. koushkie۵۳@yahoo.com
محسن ثالثی - Associate Professor of Exercise Physiology, Department of Sport Sciences, School of Education and Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran.
غلامحسین تمدن - Assistant Professor of Hematology, Faculty of Paramedicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف : آنژیوژنز و بیان عوامل آنژیوژنیک تومور با افزایش خطر متاستاز و کاهش نتایج درمان همراه است. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین استقامتی بر عامل رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و گیرنده عامل رشد اندوتلیال عروقی-۲ (VEGFR-۲) بافت توده سرطان پستان موش های کوچک آزمایشگاهی ماده انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۲۰ سر موش کوچک آزمایشگاهی ماده نژاد BALB/c پس از القای سرطان پستان به طور تصادفی در دو گروه ۱۰ تایی کنترل و تجربی قرار گرفتند. سرطان پستان با تزریق سلول MC۴-L۲ ایجاد گردید. گروه تجربی به مدت ۶ هفته و ۵ روز در هفته تمرینات استقامتی را با افزایش تدریجی شدت ۱۲ متر به ۲۰ متر در دقیقه و مدت زمان ۲۵ دقیقه تا ۵۵ دقیقه انجام دادند. حجم توده به صورت هفتگی با کولیس دیجیتالی اندازه گیری شد. برای ارزیابی اثر تمرین استقامتی بر فنوتیپ متابولیکی و آنژیوژنز تومور بیان دو پروتئین آنژیوژنیک VEGFR-۲ و VEGF با روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها : تمرین استقامتی موجب کاهش آماری معنی دار پروتئین VEGFR-۲ در گروه تجربی (۱.۵۲۴±۰.۳۲۴ ng ml-۱) در مقایسه با گروه کنترل (۲.۶۸۶±۰.۸۱۵ ng ml-۱) گردید (p<۰.۰۵). درحالی که در میزان پروتئین VEGF گروه تجربی (۷۳۴.۶۳۳±۱۱۰.۱۳۱ ng ml-۱) در مقایسه با گروه کنترل (۷۵۶.۳۱۷۷۲.۳۲۷۲.۳۲ ng ml-۱) اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. حجم توده در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش آماری معنی داری نشان داد (p<۰.۰۵). نتیجه گیری : تمرین استقامتی منظم، اثر آنتی آنژیوژنیک بر بافت توده سرطان پستان موش های آزمایشگاهی دارد.

کلمات کلیدی:
Breast cancer, Endurance training, Angiogenesis, VEGFR-۲, VEGF, Mouse, سرطان پستان, تمرین استقامتی, آنژیوژنز, VEGFR-۲, VEGF, موش آزمایشگاهی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1723710/