آرش رحمتی - M.Sc in Sport Biomechanics, Borujerd Branch, Islamic Azad University, Borujerd, Iran
مهرداد عنبریان - Professor, Department of Sport Biomechanics, Faculty of Sport Sciences, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

زمینه و هدف : خستگی عضلات پیرامون یک مفصل می تواند باعث تغییر الگوی حرکت، تغییر در هم انقباضی عضلات آن مفصل، تغییر نیروی عکس العمل زمین و در نتیجه افزایش خطر آسیب دیدگی شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر خستگی موضعی عضلات دورکننده ران بر ویژگی های فشار کف پایی در مرحله استانس راه رفتن انجام شد. روش بررسی : این مطالعه شبه تجربی روی ۲۲ پسر در محدوده سنی ۲۱-۱۵ سال انجام شد. برای ایجاد خستگی عضلات دورکننده ران از پروتکل خستگی حرکت ابداکشن ران با بار ۵۰ درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. متغیرهای میانگین فشار، حداکثر فشار، مدت زمان استپ و سطح تماس کف پایی هنگام راه رفتن در هر دو پا قبل و پس از اجرای پروتکل خستگی ثبت شد. یافته ها : پس از خستگی موضعی عضلات دورکننده ران، با وجود مشاهده کاهش نسبی در متغیرهای میانگین فشار، مدت زمان استپ و سطح تماس و افزایش در ماکزیمم فشار؛ اما این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری : خستگی موضعی عضلات دورکننده ران ویژگی های فشار کف پایی را در مرحله استانس راه رفتن تغییر قابل توجهی ایجاد نمی کند.

Hip abductor muscles, Fatigue, Gait, Plantar pressure, عضلات دورکننده ران, خستگی موضعی, راه رفتن, فشار کف پایی