CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر تمرینات ورزشی هوازی و مکمل آلفالیپوئیک اسید بر میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

عنوان مقاله: اثر تمرینات ورزشی هوازی و مکمل آلفالیپوئیک اسید بر میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲
شناسه ملی مقاله: JR_GOUMS-17-3_011
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:

فرهاد دریانوش - Associate Professor, Department of Exercise Physiology, Faculty of Education and Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran
مریم شکیبایی - M.Sc in Exercise Physiology, Department of Exercise Physiology, Faculty of Education and Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran
علی زمانی - Assistant Professor, Department of Internal Medicine, Shiraz University of Medical Sceinces, Shiraz, Iran
مهدی محمدی - Assistant Professor, Department of Educational Administration, Faculty of Education and Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف : آلفالیپوئیک اسید (Alpha - lipoic acid: ALA) یک آنتی اکسیدان زیستی قوی است و به عنوان یک کوفاکتور در کمپلکس آنزیمی دهیدروژناز میتوکندریایی در متابولیسم و تولید انرژی فعالیت دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرینات ورزشی هوازی و مکمل آلفالیپوئیک اسید بر میزان مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه شبه تجربی ۴۴ زن مبتلا به دیابت نوع ۲ به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت غیرتصادفی در چهار گروه کنترل، مکمل، تمرین و تمرین توام با مکمل (ترکیبی) قرار گرفتند. بیماران گروه های مکمل و ترکیبی به مدت ۸ هفته، روزانه ۳ عدد کپسول ۱۰۰ میلی گرمی آلفالیپوئیک اسید مصرف کردند. برنامه تمرینی شامل سه جلسه تمرینی در هر هفته به مدت هشت هفته انجام شد. افراد در هر جلسه، گرم کردن به مدت ۱۵-۱۰ دقیقه، دویدن بر روی تردمیل با شدت ۴۰-۵۰% حداکثر ضربان قلب به مدت ۳۰ دقیقه و سپس سرد کردن به مدت ۱۰-۵ دقیقه را انجام دادند. خونگیری بعد از ۱۴-۱۲ ساعت ناشتایی در دو مرحله ابتدای مطالعه و انتهای هشت هفته انجام گردید. یافته ها : هشت هفته مصرف مکمل ALA سبب کاهش مقاومت به انسولین گردید (P<۰.۰۵). در گروه تمرین کاهش غیرمعنی داری در میزان مقاومت به انسولین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. در گروه ترکیبی اثر تعاملی ورزش و مکمل سبب کاهش معنی دار مقاومت به انسولین گردید (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : مصرف مکمل ALA به تنهایی توانست موجب کاهش انسولین و در نتیجه موجب کاهش مقاومت به انسولین گردد؛ اما در گروه مکمل + ورزش بر خلاف گروه مکمل، کاهش در میزان قندخون ناشتا موجب کاهش در مقاومت به انسولین گردید.

کلمات کلیدی:
Type ۲ diabetic, Alpha lipoic acid, Exercise, Insulin, دیابت نوع ۲, آلفالیپوئیک اسید, تمرینات ورزشی, انسولین

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1723914/