پروین فرزانگی - Associate Professor, Department of Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Sari Branch, Sari, Iran
معصومه حبیبیان - Assistant Professor, Department of Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Qaemshahar Branch, Qaemshahar, Iran
سیدمهدی انوری - M.A in Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Sari Branch, Sari, Iran

زمینه و هدف : استرس اکسایشی نقش مهمی در تغییرات ساختاری و عملکرد میوکارد ناشی از دیابت ایفا می کند. این مطالعه به منظور تعیین اثر شنا و مکمل آربوتین بر سطح آنزیم های آنتی اکسیدان و استرس اکسیداتیو قلب موش های صحرایی دیابتی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۴۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به شش گروه کنترل، دیابت، آربوتین، دیابت+آربوتین، دیابت+تمرین و دیابت+ترکیبی تقسیم شدند. دیابت با تزریق یک دوز آلوکسان درون صفاقی به میزان ۹۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن القا شد و مکمل آربوتین ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن ۵ روز در هفته به صورت درون صفاقی تزریق گردید. پروتکل ورزشی شامل شش هفته شنا به مدت ۶-۳۰ دقیقه در روز، ۵ روز در هفته بود. سطح مالون دی آلدئید، کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلب موش های صحرایی تعیین شد. یافته ها : دیابت منجر به افزایش معنی دار سطح مالون دی آلدئید، کاهش سطح کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلبی شد (P<۰.۰۵). شش هفته مصرف آربوتین، تمرین شنا و ترکیب این دو روش با افزایش سطح کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلبی همراه بود؛ اما کاهش سطح مالون دی آلدئید قلبی تنها در گروه های ترکیبی و تمرین معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : هر دو مداخله فعالیت منظم ورزشی (شنا) و مکمل آنتی اکسیدانی (آربوتین) ممکن است به واسطه اثرات آنتی اکسیدانی خود از بافت قلبی در مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت حمایت نمایند و ترکیب این دو شیوه درمانی ممکن است با اثرات هم افزایی همراه باشد.

Diabetes mellitus, Arbutin, Aerobic exercise, Malondialdehyde, Superoxide dismutase, دیابت, آربوتین, تمرین هوازی, مالون دی آلدئید, سوپراکسید دیسموتاز